Update
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
29 Augustus 2021 | Nederland, Amsterdam
Lieve mensen,
Eindelijk weer een bericht van mij.
De berichten uit India worden gelukkig langzaamaan wat beter. Maar we zijn er helaas nog lang niet. Ik heb elke week contact met Shobha en Chetena over de kinderen. Maar eigenlijk ook om Chetena een hart onder de riem te steken. Na 1,5 jaar binnen begint het mentaal zwaar te worden. Het lukt meestal Chetena om met een aantal kinderen contact te maken, helaas wonen sommige kinderen in gebieden waar het bereik lastig is. Zeker in het regenseizoen. Ook ik probeer wekelijks contact met de ouders of familie leden te onder houden. Helaas lukt dat niet altijd.
In onze regio zijn de scholen nog dicht, wel mogen vanaf september de oudere kinderen, vanaf 15 jaar weer naar school om de dag, halve dagen. Maar veel van de ouders zijn nog zo angstig dat ze liever hun kind thuis houden.
Alle staff van Koni wordt nog steeds door ons onderhouden, zodat ze zich daar geen zorgen over hoeven te maken. Aangezien ze nergens anders terecht kunnen. In Bangalore is het zelfs lastig om goed personeel te vinden, omdat iedereen liever thuis blijft.
Ongelooflijk wat dit jaar voor een gevolgen heeft.
Ik werd vorige week door de ouders van Vikrant benaderd of ik iets kon doen voor Vikrant. Vikrant was een van de kleinste die bij ons les kreeg. Hij is nu 6 jaar. Ouders weten niet meer wat ze met hem aan moeten en hij is onhandelbaar. Of ik via what’s app met beeld iets voot Vikrant kon betekenen. Ik ga het proberen.
Shobha en Chetena gaan nog wekelijks terug naar Koni om het te onderhouden, maar al de elektriciteit en de batterijen zullen vervangen moeten worden. Daarnaast is het pad op de speelplaats helemaal overgenomen door de natuur.
Ik hoop zelf terug te kunnen gaan naar India in november. Wat een reis zal dat weer worden.
In Nederland mag ik gelukkig kinderen met Downsyndroom begeleiden. Ook volg ik trainingen en opleidingen om straks de ouders en de andere familieleden te kunnen bijstaan als dat nodig is (familieopstellingen). Op deze manier blijf ik bezig en zit ik niet elke minuut van de dag bij de kinderen uit Koni. De kinderen zitten in mijn hart.
Ook krijgen we weer fondsen binnen, wat heel fijn is, om straks weer te beginnen met een buffer voor de wederopbouw van Koni. Dank.
Lieve groet,
Maartje
Eindelijk weer een bericht van mij.
De berichten uit India worden gelukkig langzaamaan wat beter. Maar we zijn er helaas nog lang niet. Ik heb elke week contact met Shobha en Chetena over de kinderen. Maar eigenlijk ook om Chetena een hart onder de riem te steken. Na 1,5 jaar binnen begint het mentaal zwaar te worden. Het lukt meestal Chetena om met een aantal kinderen contact te maken, helaas wonen sommige kinderen in gebieden waar het bereik lastig is. Zeker in het regenseizoen. Ook ik probeer wekelijks contact met de ouders of familie leden te onder houden. Helaas lukt dat niet altijd.
In onze regio zijn de scholen nog dicht, wel mogen vanaf september de oudere kinderen, vanaf 15 jaar weer naar school om de dag, halve dagen. Maar veel van de ouders zijn nog zo angstig dat ze liever hun kind thuis houden.
Alle staff van Koni wordt nog steeds door ons onderhouden, zodat ze zich daar geen zorgen over hoeven te maken. Aangezien ze nergens anders terecht kunnen. In Bangalore is het zelfs lastig om goed personeel te vinden, omdat iedereen liever thuis blijft.
Ongelooflijk wat dit jaar voor een gevolgen heeft.
Ik werd vorige week door de ouders van Vikrant benaderd of ik iets kon doen voor Vikrant. Vikrant was een van de kleinste die bij ons les kreeg. Hij is nu 6 jaar. Ouders weten niet meer wat ze met hem aan moeten en hij is onhandelbaar. Of ik via what’s app met beeld iets voot Vikrant kon betekenen. Ik ga het proberen.
Shobha en Chetena gaan nog wekelijks terug naar Koni om het te onderhouden, maar al de elektriciteit en de batterijen zullen vervangen moeten worden. Daarnaast is het pad op de speelplaats helemaal overgenomen door de natuur.
Ik hoop zelf terug te kunnen gaan naar India in november. Wat een reis zal dat weer worden.
In Nederland mag ik gelukkig kinderen met Downsyndroom begeleiden. Ook volg ik trainingen en opleidingen om straks de ouders en de andere familieleden te kunnen bijstaan als dat nodig is (familieopstellingen). Op deze manier blijf ik bezig en zit ik niet elke minuut van de dag bij de kinderen uit Koni. De kinderen zitten in mijn hart.
Ook krijgen we weer fondsen binnen, wat heel fijn is, om straks weer te beginnen met een buffer voor de wederopbouw van Koni. Dank.
Lieve groet,
Maartje
-
30 Augustus 2021 - 09:54
Mary:
Hallo Maartje,
fijn weer te lezen over Koni en moeilijk dat je nu alles vanuit Nederland moet sturen en begeleiden.
Ik hoop dat het lukt in november. weer te gaan, want de kinderen hebben je hard nodig.
Mocht je nog speelgoed of ander materiaal nodig hebben Laat het weten. Misschien kunnen we je helpen.
Veel succes en groeten
Mary -
30 Augustus 2021 - 10:44
Ans Breggeman :
He lieve Maartje.
Wat fijn dat je straks weer naar India kunt.
Moeilijk om alles online te regelen.
Heel veel sterkte om alles zo goed mogelijk te kunnen begeleiden. Lieve Groet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
