De warmte begint..
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
19 Maart 2016 | India, Kundapura Railway Station
Lieve mensen,
Soms is het ongelooflijk wat je hier allemaal ziet en lijkt het net alsof je in een andere wereld bent beland. Het grappige is dat het mij kan blijven verbazen, zelfs na 8,5 jaar. Ik heb het misschien al eerder verteld, maar het water te kort in Zuid India wordt steeds meer duidelijk. Ook bij ons is het een groot probleem. Gelukkig hebben het al deze tijd kunnen oplossen met water ‘lenen’ uit een andere waterput; om een voorstelling te maken hoe dat dan gaat: Vanaf ons tehuis lopen er verschillende buizen naar een plek hier ongeveer 500 meter verderop, deze buizen liggen allemaal boven de grond, dus er gaat geregeld wat mis. Maar goed, de buizen eindigen en in een andere waterput en daar zit een klein motortje. Shobha rijdt aan het einde van de dag daarna toe, zet het motortjes aan, wij hebben 2 extra tanks gekocht, deze bevinden zich op ons dak. Zodra de tanks overlopen, roep ik heel hard naar Shobha (er is geen bereik daar) en zij zet het motortje weer af. Straks als het nog warmer wordt, zal Shobha dit in de ochtend en avond moeten doen.
Gelukkig hebben we toestemming gekregen om nog een nieuwe waterput aan te leggen en nu komt het. Hoe weet je waar die waterput dan moet komen….Nou dan bel je een speciale meneer, deze legt een kokosnoot, liggend, op zijn hand en loopt dan over het hele terrein. Zodra de kokosnoot rechtop gaat staan, weet de meneer dat dat de juiste plek is…Volgende week zal men beginnen met bouwen, thja.
En vanochtend was ik met Vino in het goverment ziekenhuis. Hij moet geopereerd worden aan zijn oren en dat kan helaas alleen in Mangalore. Over 2 weken hoor ik wanneer de operatie is. Maar wachtend op de dokter zat ik tegen over de ruimte waar men het gips aan brengt bij mensen die iets gebroken hebben..wat een afschuw. Mensen met een gebroken been, moeten zelf hun been ophoog houden, terwijl een mannetje aan het been sleutelt om het gips eromheen te brengen, ongelooflijk. Misschien moet je het zien, om het te begrijpen..Ik was even vergeten hoe het hier er ook alweer aan toe ging..
In Koni is het weer even bikkelen. Een van onze teachers gaat volgende maand trouwen en moest helaas vorige maand stoppen. En de vrijwilligers op dit moment hebben beide geen ervaring met lesgeven of met kinderen. Dus de kinderen genieten extra en zijn op hun aller ‘makkelijkst’ om de vrijwilligers te testen..met 9 jongetjes van 10, kan je je voorstellen wat een beestenbende het hier af en toe is . Maar volgende week krijg ik gelukkig weer een vrijwilliger met veel ervaring en dan neem ik even een dagje rust!
Omdat ik graag wil nadenken over mijn toekomst hier en Koni, heb ik besloten om in oktober een maandje ‘rust’ te nemen; ik ga de Santiago de Compostela lopen. Mochten mensen advies hebben, mail mij gerust er is zoveel informatie te vinden. Na de wandeling, ergens in november keer ik gewoon weer terug naar India en Koni. Ik heb gelukkig een visum tot 2018, dus daar hoef ik mij geen zorgen over te maken.
Geniet van de prachtige foto’s gemaakt door Tom ‘onze Engelse klusjes man’.
Liefs
Soms is het ongelooflijk wat je hier allemaal ziet en lijkt het net alsof je in een andere wereld bent beland. Het grappige is dat het mij kan blijven verbazen, zelfs na 8,5 jaar. Ik heb het misschien al eerder verteld, maar het water te kort in Zuid India wordt steeds meer duidelijk. Ook bij ons is het een groot probleem. Gelukkig hebben het al deze tijd kunnen oplossen met water ‘lenen’ uit een andere waterput; om een voorstelling te maken hoe dat dan gaat: Vanaf ons tehuis lopen er verschillende buizen naar een plek hier ongeveer 500 meter verderop, deze buizen liggen allemaal boven de grond, dus er gaat geregeld wat mis. Maar goed, de buizen eindigen en in een andere waterput en daar zit een klein motortje. Shobha rijdt aan het einde van de dag daarna toe, zet het motortjes aan, wij hebben 2 extra tanks gekocht, deze bevinden zich op ons dak. Zodra de tanks overlopen, roep ik heel hard naar Shobha (er is geen bereik daar) en zij zet het motortje weer af. Straks als het nog warmer wordt, zal Shobha dit in de ochtend en avond moeten doen.
Gelukkig hebben we toestemming gekregen om nog een nieuwe waterput aan te leggen en nu komt het. Hoe weet je waar die waterput dan moet komen….Nou dan bel je een speciale meneer, deze legt een kokosnoot, liggend, op zijn hand en loopt dan over het hele terrein. Zodra de kokosnoot rechtop gaat staan, weet de meneer dat dat de juiste plek is…Volgende week zal men beginnen met bouwen, thja.
En vanochtend was ik met Vino in het goverment ziekenhuis. Hij moet geopereerd worden aan zijn oren en dat kan helaas alleen in Mangalore. Over 2 weken hoor ik wanneer de operatie is. Maar wachtend op de dokter zat ik tegen over de ruimte waar men het gips aan brengt bij mensen die iets gebroken hebben..wat een afschuw. Mensen met een gebroken been, moeten zelf hun been ophoog houden, terwijl een mannetje aan het been sleutelt om het gips eromheen te brengen, ongelooflijk. Misschien moet je het zien, om het te begrijpen..Ik was even vergeten hoe het hier er ook alweer aan toe ging..
In Koni is het weer even bikkelen. Een van onze teachers gaat volgende maand trouwen en moest helaas vorige maand stoppen. En de vrijwilligers op dit moment hebben beide geen ervaring met lesgeven of met kinderen. Dus de kinderen genieten extra en zijn op hun aller ‘makkelijkst’ om de vrijwilligers te testen..met 9 jongetjes van 10, kan je je voorstellen wat een beestenbende het hier af en toe is . Maar volgende week krijg ik gelukkig weer een vrijwilliger met veel ervaring en dan neem ik even een dagje rust!
Omdat ik graag wil nadenken over mijn toekomst hier en Koni, heb ik besloten om in oktober een maandje ‘rust’ te nemen; ik ga de Santiago de Compostela lopen. Mochten mensen advies hebben, mail mij gerust er is zoveel informatie te vinden. Na de wandeling, ergens in november keer ik gewoon weer terug naar India en Koni. Ik heb gelukkig een visum tot 2018, dus daar hoef ik mij geen zorgen over te maken.
Geniet van de prachtige foto’s gemaakt door Tom ‘onze Engelse klusjes man’.
Liefs
-
19 Maart 2016 - 12:39
Thoonen:
Hoi Maartje
Daar zijn we weer eens,na het altijd met plezier lezen van jouw verslag vanuit Koni.
Nu weer het water, het is ook altijd wat.Maarja je moet maar denken,dat is overal wel eens.
Het zal goed zijn als je weer helpers krijgt,om er even tussen uit te gaan. Maar Santiago de Compostella lopen is ook nogal een uitdaging.
Totdan heel veel werkplezier met je kids.
Dikke knuffel van ons.
Joop en Doortje
-
19 Maart 2016 - 14:31
Koos:
Lieve Maart,
Neem je een maandje rust en ga je lopen naar Santiago de Compostella! Ik zou zeggen, ga eens lekker zitten en wandel af en toe eens door het bos, maar jij gaat het weer flink aanpakken. Wel knap van je hoor. Ik zeg vast veel devotie!
Wij hebben hier geen idee hoe het voelt niet genoeg water te hebben, wel besef ik steeds beter hoe enorm lux wij hier leven.
Maart geniet van alles, een ding is zeker, jij benut je leven heel intens! Kop op!
Liefs, ik ga nu boodschappen doen en kan kopen wat ik wil, zal er eens wat vaker bij stil staan. Dikke knuffel -
19 Maart 2016 - 17:45
Jan Willem:
Weer veel herkenbaars in je bericht.
We hebben in Delhi een waterprobleem gehad door de relschoppers in Haryana die een kanaal sabotteerden dat voor driekwart in het water van Delhi voorziet. Het duurde gelukkig maar een paar dagen.
En tegelijk zie ik overal een enorme verspilling van water. Niet te rijmen.
Nadenken over de toekomst is af en toe nodig. Mijn manier zou een andere zijn, meer reflectie in stilte, ergens in de natuur in Nederland of in India. En het is natuurlijk iets heel anders als je in de zestig bent, maar ook dan blijf je denken over de toekomst. En of het op den duur hier vol te houden is dat is een vraag die regelmatig terug komt. En net als bij jou zijn het dan de kinderen die zorgen dat die vraag positief beantwoord wordt.
Hartelijke groet. -
19 Maart 2016 - 19:21
Charlotte:
Och, rust heeft voor iedereen een andere betekenis. Dat lees je hierboven in de reacties wel. De mijne zou er ook anders uit zien dan die van jou.
Maar het is voorlopig nog geen oktober en moet je deze periode van warmte en watertekort nog door zien te komen. Jou kennende lukt je dat wel weer.
Maar ik wens je sterkte met alles en hopelijk komen er binnenkort weer goede helpers bij je.
Liefs Charlotte -
20 Maart 2016 - 00:20
Simone:
Lieve Maart, Je hoeft de Compostella niet te lopen om antwoord te krijgen op je vraag. Zodra je de vraag de lucht in schiet krijg je meteen antwoord. Inderdaad ga daar de natuur in en luister. Maar wandelen in Spanje en mooie mensen ontmoeten kan natuurlijk weer een prachtige ervaring zijn. Veel liefs voor Shobha en jou. -
20 Maart 2016 - 10:36
Marjet:
Dag lieve Maart, het lijkt me heerlijk om zo'n prachtige wandeltocht te maken, al lijkt mij een maand wel wat kort om Compostella te bereiken, al hangt het er natuurlijk wel vanaf, van waar je vertrekt. Ben je al begonnen met trainen? Heb je al boeken over ervaringen gelezen?
Maar voor nu wens ik je een niet ál te warme tijd en heel veel water toe.
Liefs en hug, Marjet -
22 Maart 2016 - 23:11
Birgitte Van Groeniingen :
lieverd , een lange mail gestuurd maar is niet door gekomen , morgen nog eens .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
