Goed begin
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
10 Februari 2016 | India, Kundapura Railway Station
Dag lieve mensen,
Hier eindelijk weer een bericht van mij. Gelukkig is bij mij geen bericht altijd goed bericht, zo ook nu.
Wat is het jaar in Koni goed begonnen. Mijn moeder heeft de eerste 5 weken als vrijwilliger meegelopen in Koni en wat is dat een feest voor alle kinderen. Niet alleen krijgen veel van de kinderen een bijzondere massage, waar ze allemaal oh zo rustig van worden, ook heerst er een soort rust, omdat er opeens een echte moeder aanwezig is, die bijna nog harder werkt dan ik. 5 en soms 6 dagen in de week was zij te vinden in Koni van 8.30 tot vaak 6 uur. De kinderen vonden het heerlijk om bij haar in de buurt te zijn, ze kregen net weer even die extra individuele aandacht die ze zo nodig hebben. Mooi om te zien hoe Chitra, die eigenlijk alle vrijwilligers op afstand houdt, zo vertrouwd is met mijn moeder. En Vidhya, de stille kracht, kreeg elke dag een massage, iets wat ze anders nooit krijgt en ook niet om vraagt. Ik hoor al zeggen dat ze volgend jaar 2 maanden wil komen, maar goed, dan is er in Nederland ook een kleintje die haar aandacht nodig heeft, dus we gaan het zien.
Ik heb ook ongelooflijk veel geluk met alle vrijwilligers de afgelopen maanden. Iedereen is gemotiveerd om te werken, doet vaak net even iets meer dan er wordt gevraagd, waardoor het werken samen een stuk fijner wordt. Natuurlijk komt er nog veel op mij neer en maak ik soms lange dagen, maar het is voor mij geen werk.
Met kerst had ik bezoek van iemand die lesgeeft op de Montessori school in Amsterdam. Wat een mooie methode is dat. Lang niet alles zal toepasbaar zijn voor ons, maar ik heb natuurlijk nadat zij weg was, alles weer omgegooid en ben mij meer gaan focussen op het zelfstandig werken van de kinderen. Ik heb wat materialen aangeschaft, die hopelijk deze week aankomen en ik heb zin om er mee te werken. Het ‘echte’ Montesorri materiaal is te kostbaar voor ons, maar met iets wat er op lijkt komen wij ook al heel ver. Goed, en er is een begin gemaakt. Er komen hopelijk dit jaar nog meer donaties binnen en dan kunnen we nog meer lesmateriaal aanschaffen.
Bijna alle kinderen gaan met sprongen vooruit, natuurlijk is het soms zoeken naar de juiste weg, maar meestal komen we er wel uit. Sommige van de kinderen hebben thuis al zoveel meegemaakt en door de rust en veiligheid die er nu in Koni heerst, is er nu de ruimte om alles te gaan verwerken (voor zover dat kan). Shamanth (7 jr) is een van die kinderen, hij heeft thuis zoveel geweld gezien, en langzaam komt alles naar boven. Hij is soms heel agressief, dan weer heel verdrietig. De massages van mijn moeder maakte hem rustig en dat wordt nu gelukkig voorgezet door een van de vrijwilligers.
En er is weer een oude bekende terug in Koni: Annaja. Annaja heeft downsyndroom en is al boven de 40. Thuis bij zijn zus had hij het redelijk, maar hij moest elke dag hard werken. Toen ik hem vorige week ophaalde, wilde hij absoluut niet meer naar huis. We hebben toestemming gevraagd aan zijn familie en hij mag nu weer tijdelijk bij ons blijven. Wat een positieve energie brengt die jongen met zich mee. Alle kinderen zijn dol op hem en Koni doet hem goed.
En dan nog kleine Divya. Divya is nu 12 jaar. Ze kreeg toen ze net bij ons was een status epilepticus en raakte in een coma. Ze is daarna nooit meer hersteld. Het moeilijk is dat we haar gezicht niet kunnen aanraken, waardoor voeding en drinken erg wordt bemoeilijkt. De laatste tijd weigert ze elk contact en moesten we zelf met haar naar het ziekenhuis, omdat ze uitgedroogd raakte. Ze krijgt nu dagelijks pijnstillers, maar de situatie is niet erg positief. Wat zou ik graag iemand hier willen hebben, die haar helemaal onderzoekt, om te kijken wat er mis is. Maar goed, we doen ons best.
Ach en zo kan ik nog uren vertellen over de kinderen.
Volgende keer weer een nieuw verslag,
Liefs Maart
Hier eindelijk weer een bericht van mij. Gelukkig is bij mij geen bericht altijd goed bericht, zo ook nu.
Wat is het jaar in Koni goed begonnen. Mijn moeder heeft de eerste 5 weken als vrijwilliger meegelopen in Koni en wat is dat een feest voor alle kinderen. Niet alleen krijgen veel van de kinderen een bijzondere massage, waar ze allemaal oh zo rustig van worden, ook heerst er een soort rust, omdat er opeens een echte moeder aanwezig is, die bijna nog harder werkt dan ik. 5 en soms 6 dagen in de week was zij te vinden in Koni van 8.30 tot vaak 6 uur. De kinderen vonden het heerlijk om bij haar in de buurt te zijn, ze kregen net weer even die extra individuele aandacht die ze zo nodig hebben. Mooi om te zien hoe Chitra, die eigenlijk alle vrijwilligers op afstand houdt, zo vertrouwd is met mijn moeder. En Vidhya, de stille kracht, kreeg elke dag een massage, iets wat ze anders nooit krijgt en ook niet om vraagt. Ik hoor al zeggen dat ze volgend jaar 2 maanden wil komen, maar goed, dan is er in Nederland ook een kleintje die haar aandacht nodig heeft, dus we gaan het zien.
Ik heb ook ongelooflijk veel geluk met alle vrijwilligers de afgelopen maanden. Iedereen is gemotiveerd om te werken, doet vaak net even iets meer dan er wordt gevraagd, waardoor het werken samen een stuk fijner wordt. Natuurlijk komt er nog veel op mij neer en maak ik soms lange dagen, maar het is voor mij geen werk.
Met kerst had ik bezoek van iemand die lesgeeft op de Montessori school in Amsterdam. Wat een mooie methode is dat. Lang niet alles zal toepasbaar zijn voor ons, maar ik heb natuurlijk nadat zij weg was, alles weer omgegooid en ben mij meer gaan focussen op het zelfstandig werken van de kinderen. Ik heb wat materialen aangeschaft, die hopelijk deze week aankomen en ik heb zin om er mee te werken. Het ‘echte’ Montesorri materiaal is te kostbaar voor ons, maar met iets wat er op lijkt komen wij ook al heel ver. Goed, en er is een begin gemaakt. Er komen hopelijk dit jaar nog meer donaties binnen en dan kunnen we nog meer lesmateriaal aanschaffen.
Bijna alle kinderen gaan met sprongen vooruit, natuurlijk is het soms zoeken naar de juiste weg, maar meestal komen we er wel uit. Sommige van de kinderen hebben thuis al zoveel meegemaakt en door de rust en veiligheid die er nu in Koni heerst, is er nu de ruimte om alles te gaan verwerken (voor zover dat kan). Shamanth (7 jr) is een van die kinderen, hij heeft thuis zoveel geweld gezien, en langzaam komt alles naar boven. Hij is soms heel agressief, dan weer heel verdrietig. De massages van mijn moeder maakte hem rustig en dat wordt nu gelukkig voorgezet door een van de vrijwilligers.
En er is weer een oude bekende terug in Koni: Annaja. Annaja heeft downsyndroom en is al boven de 40. Thuis bij zijn zus had hij het redelijk, maar hij moest elke dag hard werken. Toen ik hem vorige week ophaalde, wilde hij absoluut niet meer naar huis. We hebben toestemming gevraagd aan zijn familie en hij mag nu weer tijdelijk bij ons blijven. Wat een positieve energie brengt die jongen met zich mee. Alle kinderen zijn dol op hem en Koni doet hem goed.
En dan nog kleine Divya. Divya is nu 12 jaar. Ze kreeg toen ze net bij ons was een status epilepticus en raakte in een coma. Ze is daarna nooit meer hersteld. Het moeilijk is dat we haar gezicht niet kunnen aanraken, waardoor voeding en drinken erg wordt bemoeilijkt. De laatste tijd weigert ze elk contact en moesten we zelf met haar naar het ziekenhuis, omdat ze uitgedroogd raakte. Ze krijgt nu dagelijks pijnstillers, maar de situatie is niet erg positief. Wat zou ik graag iemand hier willen hebben, die haar helemaal onderzoekt, om te kijken wat er mis is. Maar goed, we doen ons best.
Ach en zo kan ik nog uren vertellen over de kinderen.
Volgende keer weer een nieuw verslag,
Liefs Maart
-
10 Februari 2016 - 10:58
Thoonen:
Hoi Maartje,
Wat heb je toch weer een mooi verslag gestuurd.Zo blijven we steeds op de hoogte van jou inzet.
Fijn dat het zo goed gewerkt heeft met je moeder.Dit is niet alleen goed voor jou,maar ook voor de kids.
Het is te merken dat ze blij zijn met je,steeds komen ze terug. grote pluim.
Ga nu maar weer je inzet tonen met je montessoriewerk,dat lukt je wel.
Heel veel succes daarmee.
Dikke knuffel van ons,
Joop en Doortje -
10 Februari 2016 - 11:26
Charlotte:
Hoi Maartje,
Leuk om het verslag weer te lezen. En de kinderen kunnen zich geen betere plek bedenken dan bij jou te zitten. Van je moeder al het een en ander gehoord. Ook zij zit daar op haar plek, zij het op een heel andere manier.
Succes met je nieuwe methode.
Liefs Charlotte -
10 Februari 2016 - 13:35
Marlous:
Mooi Maartje! -
10 Februari 2016 - 14:30
Femke:
Wat fijn dat je moeder weer zo goed heeft kunnen helpen. Mooi dat je goede vrijwilligers getroffen hebt, hopelijk blijft dat zo. Prachtige foto's.
Wel heel erg van Divya :'( In mijn gedachten is dat nog steeds een heel klein meisje. Ik zou ook willen dat er meer mogelijk is voor haar. -
10 Februari 2016 - 15:32
Leontien:
Hai Maartje, ja wat een mooi positief verslag! Wat hebben de kinderen het toch goed daar bij jullie. Je moeder een aantal weken gezellig bij je en bovendien zo mooi geholpen met de kinderen.
En alweer een nieuw project om aan te beginnen, het zal je vast wel weer lukken met het Montessorieproject. Succes er in elk geval mee he!
Laat dit jaar ook weer mooi verder verlopen.
Gr. Leontien. -
10 Februari 2016 - 15:48
Koos:
Hoi lieve Maart, wat zou ik nu graag wat warm en zonnig weer van jullie willen hebben. Het is koud en regent aan een stuk door. Ik moest daar even aan denken toen ik je mail kreeg.
Zoals altijd heb je weer positieve dingen te melden en blijf je zoeken naar wat het beste voor de kinderen is. Je moeder heeft weer genoten en ik denk dat ze wel steeds wat langer bij de kinderen zal willen zijn. Geweldig werk Maart, houd je taai. Liefs Koos en Annie -
10 Februari 2016 - 16:56
Hubertine Van Buul:
Hallo Maartje, ik heb je moeder al gesproken. Wat is ze toch enthousiast over jouw werk. Ik kan me voorstellen dat de kinderen dol op haar zijn.
Jij hebt telkens weer veel ideeën hoe je de zaken daar aanpakt. Tot nu toe lukt het allemaal wonderwel. Ik wens je heel veel succes, heel veel groeten van mij,
Je buurvrouw Hubertine uit Mijdrecht. -
10 Februari 2016 - 18:01
Roeland:
Lieve Maartje,
Nu de carnaval (het was weer één groot feest)) weer voorbij is, kunnen we de normale dingen weer oppakken, zoals het lezen van de e-mail.
Zoals bijna altijd weer een uitnodigend positief verhaal. Het is toch bemoedigend voor jullie allemaal, dat je jouw verhaal kunt openen met "Goed begin". Hier zeggen we: "Een goed begin is het halve werk". Wetende, dat jij altijd veel meer doet dan het halve werk, ga je dus dik over het hele werk heen en zullen de jouw toevertrouwde mensen en helpers hier weer ten volle van profiteren.
Je moeder heeft over haar verblijf uitgebreid gemaild en daaruit valt 1 ding zeker op te maken: ze komt terug!
Lieve groet,
oom Roeland -
11 Februari 2016 - 11:05
Mary Broekhuijsen :
Hallo Maartje,
ik lees ook altijd graag je verslagen en werk natuurlijk zelf ook veel met kinderen met een beperking.
Naast de opleiding kinderfysiotherapie heb ik ook psychodiagnostiek gedaan en laat onze downkinderen en andere kinderen ook veel met Montesorrimateriaal werken. Ik heb in het verlden wat materiaal gekregen wat ik dubbel of soms driedubbel heb.
Zou dat iets voor jullie zijn. ? Heb je iets speciaal nodig ? en hoe zou ik het bij jou kunnen krijgen, want hier staat het in de praktijkkast.
Ik hoor graag van je als het iets voor je zou kunnen zijn.
Groetjes Mary -
12 Februari 2016 - 15:52
Elly Huskens:
dag Maartje, wat ben je toch een lief en positief mens het is fijn om je mails te lezen,
warme groet uit Limburg -
15 Februari 2016 - 11:03
Aren:
Hey lieve Maart,
Dank voor de update. Wat ben je toch een held en wat zijn die kids toch fantastisch. Hele dikke kus en tot snel!
Aren
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
