Gowri leest!!
Door: maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
19 Augustus 2013 | India, Kundapura Railway Station
Het lijkt alsof we er al een week op hebben zitten, zoveel hebben we al gedaan, maar het is pas 3 dagen! Heidi is vrijdag aangekomen en eigenlijk vanaf moment 1 is ze begonnen met uitleggen en werken. Het lijkt wel alsof alles samen valt en dit precies is wat ik al die jaren zocht. De methode Leespraat sluit ongelooflijk goed aan bij de kinderen en we kunnen het zelfs gebruiken voor de kinderen die geen down syndroom hebben. Ik hou het dit keer kort, hieronder een verslag van Heidi, wat ze gister schreef op haar,waarbenjij.nu. En kijk ook even naar het filmpje en de foto’s.
Liefs uit India,
Maartje
ps Ik heb de 6 jaar India bereikt!
Verslag van Heidi op 17/08/13
1-op-1
Na een heerlijk Indische ontbijt bij de familie van Maartje, samen op de scooter in de stromende regen, door het drukke lawaaierige verkeer in Kundapura en landweggetjes vol gaten en water, op weg naar Koni. Tassen met materialen mee. Een deel van een weggetje was wat overstroomt waardoor we terug moesten, om een ander weggetje te nemen. Het is voor mij een grote, mooie belevenis!
Het bleef regenen vandaag, bakken vol. De kinderen kunnen niet naar buiten. Ze hebben een fijn tehuis, maar het leven is natuurlijk klein. Maartje neemt als het kan, soms de kinderen mee naar Goa, naar het strand, of met Riksja’s mee het dorp in. Met de bus gaat niet, de opstap is te hoog voor kinderen en oudere mensen. Of ze gaat met een paar kinderen naar de stad wat kleding kopen, of naar haar huis. Maar er moet natuurlijk voldoende hulp zijn dit mogelijk te maken.
Vandaag is het zondag, er is geen programma. Wij komen op Koni om de overdracht van Leespraat voort te zetten. Daar hebben we een aantal uren aan gewerkt. Maartje pakt het snel op, had al veel gelezen, begrijpt snel en past toe.
Waarom niet meteen aan het werk met de kinderen? Prima, leuk! Dus heb ik samen met Maartje met 4 kinderen 1-op-1 gewerkt. De kinderen vinden het heerlijk, even iets te doen in 1-op-1.
Gowri (tussen de 15 en 20 jaar) met Downsyndroom doet het geweldig! Ze kende reeds alle letters, maar het lezen was niet bij haar aangeslagen. Totdat Maartje na ons contact meteen aan de slag met haar ging, ze pakt de woorden snel op. Ik heb vervolg oefeningen met haar gedaan, visuele analyse, ze had het allang zelf gezien! We gingen zelf zinnen maken en ook dat deed ze voortreffelijk. We hebben met woorddelen gewerkt en ook dat gaat goed lukken, maar daar kan ze nog veel meer met doen. We hebben gewerkt aan uitspraak van woorden en zinnen. Ze zal de komende tijd veel nieuwe woorden gaan leren, om daarmee veel zinnen en teksten te kunnen maken. Veel lezen, veel schrijven en ook zelf schrijven. Ze is enorm gretig.
Chitra (ca. 30 jaar, met Downsyndroom) is een eigenzinnige dame, met een heftige droeve geschiedenis. Ze laat niet makkelijk zien wat ze kan en praat ook niet (meer). Maartje heeft reeds veel tijd in haar gestoken en was vandaag totaal verbluft omdat ze ineens alles liet zien wat ze kon! De investering was niet voor niets geweest. Waarschijnlijk omdat ik mee zat te kijken. Dat was erg genieten. Ook andere oefeningen gedaan, heel goed. En…ze heeft zowaar ‘oe’ gezegd! Wat waren we blij! We hebben het bij haar iets korter gehouden, om op het hoogtepunt te stoppen. Vol trots!
Saurap, de jongste van 5 jaar, met Downsyndroom, moet eerst nog wennen aan geschreven taal. Het is een slim jongetje, een hartenbreker. We moeten nog even met wat voorbereidende vaardigheden aan de slag, voordat hij hier goed mee op weg kan. Maar dat hij het kan ben ik zeker van.
Met Guru, van 14 jaar met Downsyndroom, moeten we ook nog starten met Leespraat. Ik ben met 1 woord aan de slag gegaan: muziek! Daar houd hij enorm van. Ik heb hem even flink proberen te focussen, maar de concentratie was heftig voor hem en hij werd ook even kwaad, het raakte hem. We hebben het kort gehouden. Morgen verder.
We hebben veel besproken hoe ze Leespraat juist door de hele dag heen in het tehuis kunnen gebruiken. Het tehuis is hun leefwereld, daardoor kan je het op alle mogelijke momenten toepassen, op elk moment van communicatie.
Het is echter heel veel werk voor Maartje. Vrijwilligers komen en gaan. Het is lastig de lokale betrokkenen te motiveren hier aan mee te werken. Er zijn er nog taal problemen, en veel andere dingen die om aandacht vragen.
Bovenal hebben we potentie gezien vandaag! Ik heb nog maar een paar kinderen beter bekeken, maar ieder kind is echt verschillend. En het zijn er natuurlijk veel, die allemaal recht hebben op hun aandacht, liefde en ontwikkeling.
Liefs,
Heidi
Liefs uit India,
Maartje
ps Ik heb de 6 jaar India bereikt!
Verslag van Heidi op 17/08/13
1-op-1
Na een heerlijk Indische ontbijt bij de familie van Maartje, samen op de scooter in de stromende regen, door het drukke lawaaierige verkeer in Kundapura en landweggetjes vol gaten en water, op weg naar Koni. Tassen met materialen mee. Een deel van een weggetje was wat overstroomt waardoor we terug moesten, om een ander weggetje te nemen. Het is voor mij een grote, mooie belevenis!
Het bleef regenen vandaag, bakken vol. De kinderen kunnen niet naar buiten. Ze hebben een fijn tehuis, maar het leven is natuurlijk klein. Maartje neemt als het kan, soms de kinderen mee naar Goa, naar het strand, of met Riksja’s mee het dorp in. Met de bus gaat niet, de opstap is te hoog voor kinderen en oudere mensen. Of ze gaat met een paar kinderen naar de stad wat kleding kopen, of naar haar huis. Maar er moet natuurlijk voldoende hulp zijn dit mogelijk te maken.
Vandaag is het zondag, er is geen programma. Wij komen op Koni om de overdracht van Leespraat voort te zetten. Daar hebben we een aantal uren aan gewerkt. Maartje pakt het snel op, had al veel gelezen, begrijpt snel en past toe.
Waarom niet meteen aan het werk met de kinderen? Prima, leuk! Dus heb ik samen met Maartje met 4 kinderen 1-op-1 gewerkt. De kinderen vinden het heerlijk, even iets te doen in 1-op-1.
Gowri (tussen de 15 en 20 jaar) met Downsyndroom doet het geweldig! Ze kende reeds alle letters, maar het lezen was niet bij haar aangeslagen. Totdat Maartje na ons contact meteen aan de slag met haar ging, ze pakt de woorden snel op. Ik heb vervolg oefeningen met haar gedaan, visuele analyse, ze had het allang zelf gezien! We gingen zelf zinnen maken en ook dat deed ze voortreffelijk. We hebben met woorddelen gewerkt en ook dat gaat goed lukken, maar daar kan ze nog veel meer met doen. We hebben gewerkt aan uitspraak van woorden en zinnen. Ze zal de komende tijd veel nieuwe woorden gaan leren, om daarmee veel zinnen en teksten te kunnen maken. Veel lezen, veel schrijven en ook zelf schrijven. Ze is enorm gretig.
Chitra (ca. 30 jaar, met Downsyndroom) is een eigenzinnige dame, met een heftige droeve geschiedenis. Ze laat niet makkelijk zien wat ze kan en praat ook niet (meer). Maartje heeft reeds veel tijd in haar gestoken en was vandaag totaal verbluft omdat ze ineens alles liet zien wat ze kon! De investering was niet voor niets geweest. Waarschijnlijk omdat ik mee zat te kijken. Dat was erg genieten. Ook andere oefeningen gedaan, heel goed. En…ze heeft zowaar ‘oe’ gezegd! Wat waren we blij! We hebben het bij haar iets korter gehouden, om op het hoogtepunt te stoppen. Vol trots!
Saurap, de jongste van 5 jaar, met Downsyndroom, moet eerst nog wennen aan geschreven taal. Het is een slim jongetje, een hartenbreker. We moeten nog even met wat voorbereidende vaardigheden aan de slag, voordat hij hier goed mee op weg kan. Maar dat hij het kan ben ik zeker van.
Met Guru, van 14 jaar met Downsyndroom, moeten we ook nog starten met Leespraat. Ik ben met 1 woord aan de slag gegaan: muziek! Daar houd hij enorm van. Ik heb hem even flink proberen te focussen, maar de concentratie was heftig voor hem en hij werd ook even kwaad, het raakte hem. We hebben het kort gehouden. Morgen verder.
We hebben veel besproken hoe ze Leespraat juist door de hele dag heen in het tehuis kunnen gebruiken. Het tehuis is hun leefwereld, daardoor kan je het op alle mogelijke momenten toepassen, op elk moment van communicatie.
Het is echter heel veel werk voor Maartje. Vrijwilligers komen en gaan. Het is lastig de lokale betrokkenen te motiveren hier aan mee te werken. Er zijn er nog taal problemen, en veel andere dingen die om aandacht vragen.
Bovenal hebben we potentie gezien vandaag! Ik heb nog maar een paar kinderen beter bekeken, maar ieder kind is echt verschillend. En het zijn er natuurlijk veel, die allemaal recht hebben op hun aandacht, liefde en ontwikkeling.
Liefs,
Heidi
-
19 Augustus 2013 - 18:36
Mieke:
Hoi Maartje,
Mooi om een stukje pedagogiek/didactiek te lezen!
Fijn zeg dit bezoek!
Groetjes uit NL -
19 Augustus 2013 - 18:58
Jan Van Den Brand:
Ik heb Heidi nog niet mogen ontmoeten maar ik ken natuurlijk wel de geschiedenis en hoe dit bijzondere bezoek van haar aan Koni mogelijk is geworden. Namens het Bestuur van de Stichting Japthi Mijdrecht dank ik je Heidi en feliciteer ik jullie beide met dit ongelooflijk mooie succes. Ook al zullen de echte resultaten pas na een langere periode zichtbaar worden. Voor Maartje mag het toch ook weer een parel op het mooie lange werk daar genoemd worden na 6 jaar.
Dit is wat de kinderen en jij verdienen. Dit is wat wij allemaal vanuit Holland jullie wensen.
Vanmorgen nog had ik een gesprek over jouw mooie werk daar Maartje met een man die heel veel voor Japthi en andere mooie doelen doet (ROB). Zowel hij als ik horen vaak: is het geen druppel op een gloeiende plaat wat Maartje doet???? En beiden zeiden we: maar Maartje heeft al 15 druppels op die gloeiende plaat.................
We gaan nu werken aan consolidatie; met zijn allen.......................als dat visum maar komt.
Veel succes nog Heidi en Maartje. Maar ook nog veel plezier. Ik hoop dat naast het succes Koni voor jou Heidi ook een bijzondere ervaring en herinnering wordt.
Dit alles wens ik ook alle vrijwilligers toe en ook hen zijn we ongelooflijk dankbaar. -
19 Augustus 2013 - 19:06
Loeke:
Lieve Maart wat een geweldig mooi bericht om te lezen en wat fijn dat Heidi er is voor jou en de kids. Zo zie je maar hoe snel iets kan werken en vorderingen kan gaan maken bij enkele kinderen.
Ja dat het alweer 6 jaar geleden is dat je voor de eerste keer naar India ging, het lijkt de dag van gisteren nog wel. de tijd vliegt, dat zie je wel. Het ga jullie goed. Veel liefs en weer snel bellen. -
19 Augustus 2013 - 20:02
Babs:
lieve maartje, wat heb je weer ontzettend veel bereikt met jouw liefdevolle inzet en ijzerstrerke discipline. wat moet dat fijn zijn om te ervaren dat 1 van jouw kindjes nu zelfs kan lezen. echt fantastisch. maar ook wat je vandaag bij chitra heb gezien en wat er bij haar is losgemaakt is gewoon geweldig. petje af. veel respect en bewondering voor jou. liefs babs -
19 Augustus 2013 - 20:14
Charlotte:
Lieve Maartje, wat een positieve berichten weer. Kan me voorstellen dat je hier heel erg blij mee bent, ook al is het dan wel weer meer werk. Maar het werpt zeker zijn vruchten af. En daar gaat het tenslotte om.
Succes ermee. -
20 Augustus 2013 - 14:29
Riny:
Heel veel succes en ga zo door, gweldig weer om te lezen.
Riny -
20 Augustus 2013 - 15:06
Bernadet:
Wat geweldig, Maart!!! Heerlijk dat je nu weer een stap vooruit komt met de kinderen! Het lijken wel toverkrachten die hier te werk gaan. Haha, die Gowri.... en zelfs Chitra...
Superfijn dat Heidi op jullie pad is gekomen!
Laat ons weten hoe jullie verdere vorderingen verlopen.
Veel liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
