Operatie Arun - Reisverslag uit New Delhi, India van maartje Brand - WaarBenJij.nu Operatie Arun - Reisverslag uit New Delhi, India van maartje Brand - WaarBenJij.nu

Operatie Arun

Door: maartje

Blijf op de hoogte en volg maartje

24 Juni 2009 | India, New Delhi

Eindelijk eindelijk is het dan zover, Arun is opgenomen in het ziekenhuis en wordt vrijdag geopereerd aan beide voeten. Ik heb al mijn 1000 vragen afgevuurd op de arts en deze verzekerde mij telkens weer dat het echt goed zal komen. Hij moet 10 dagen in het ziekenhuis blijven en daarna 2 tot 3 mnd in het gips. Ik ben even zenuwachtig als Arun, wat zou het toch fantastisch zijn als hij over een half jaar normaal zou kunnen lopen.
Daarnaast neemt deze week, na 3 mnd, het Franse couple afscheid en Suzie (heeft 1 jr in Japthi gewerkt) vertrek over 2 wk. Veel veranderingen dus.

Verder vraag ik mezelf soms meerdere keren per week af wat er van zo'n land als India moet komen. Hoe meer ik verdiep raak in de lokale bevolking, hoe meer ik schrik van de dingen die ik zie. Zo was ik gister bij een arts die een maand daarvoor nog vast zat wegens verkrachting, (dat hoorde ik pas achteraf). Hij was vrijgesproken na 1 dag, aangezien zijn vrouw een belangrijke positie in de politiek heeft. Hoorde ik vandaag van Sudjatha (onze “amma” in Japthi) dat Arun's ouders een kaart hebben waarmee ze korting krijgen voor alle medische ingrepen. Maar die gebruiken ze alleen voor zichzelf en niet voor Arun, hopelijk kunnen we de kaart nog gebruiken, dat scheelt de helft in de kosten van de operatie!!! En gister in het ziekenhuis lagen we naast een gehandicapt jongetje, zonder naam!! De ouders vonden een naam niet nodig, de jongen was 4 jaar. Ook praat ik nu veel met Shobha's zus en hoor ik hoe het is om te leven zonder vrijheid. Wat hebben wij vrouwen toch een geluk dat wij in een land zoals NL zijn geboren.
En het meest erge in dit land is het negatief praten over andere. Dit is de manier waarop FSL, mij er nu probeert uit te werken. Ik hoorde dit vorige week van de vrijwilligers die vertrekken. Ik hou me sterk en FSL krijgt mij niet weg, maar na 20 mnd alleen maar “blame” is het niet altijd even makkelijk.

Gelukkig ben ik gister wel de hemel in geprezen door een stok oude en dove oma, die ik het oude gehoorapparaat van Arun heb gegeven. Je had het moet zien!

Geniet van het mooie weer, wijntjes in het park, het lang natafelen buiten, biertjes op het terras, ja daar moet ik maar niet te veel overnadenken.

Liefs


  • 24 Juni 2009 - 17:13

    Tessa:

    He Maart laat je niet kisten, je bent goed bezig dat ziet en leest iedereen met ogen en oren, zelfs een stokoude dove vrouw ziet waar je mee bezig bent. Stop die luitjes van FSL maar in een laatje en doe het laatje dicht, niet tobben dan winnen ze en dat wil je niet. Laatje open laatje dicht.

    Lieve groet en een dikke knuffel van Tessa

  • 24 Juni 2009 - 18:57

    Lisa (Lo&Lars):

    Hoi Lieverd, wat een vooruitgang met Arun!! Stel je toch voor dat hij straks lekker rond kan huppelen.....en dat heb JIJ maar mooi voor elkaar gebokst!
    Tuurlijk is het niet altijd even gemakkelijk voor je, maar hou je vast aan de hoogtepunten en niet de dieptepunten.
    We denken aan je!!

    Dikke, dikke, dikke kus Lies

  • 24 Juni 2009 - 20:36

    Manja:

    Lieve Maart, wat fantastisch dat je ook dit voor elkaar krijgt met Arun. Je bent echt een geschenk voor deze geweldige kinderen. Hopelijk kan hij over een half jaartje echt cricketten, dat zou fantastisch zijn toch?

    Lieverd laat je niet kisten. FSL heeft op het beste in Kundapura geen grip, dat kunnen ze niet hebben. Mensen doen rare dingen uit jaloezie dat weet je hè?
    Ik ga je na de operatie bellen om even bij te kletsen en te horen hoe het is gegaan!
    Ik denk aan je,
    veel liefs Manja

  • 24 Juni 2009 - 21:38

    Koos:

    Lieve Maart ik moet naar bed, maar wil je toch nog even bedanken voor al het schrijven wat je doet en ons zo de ontwikkelingen laat volgen. En denk maar aan die stokoude dove vrouw, dat zijn, vaak wel,de mensen met de meeste levens ervaring. Sterkte met Arun en ik hoop voor jullie beide dat hij straks een wedstrijd kan lopen. En Maart op een terrasje zitten is leuk, dat is waar, maar je bent het wel zo weer vergeten en dat wat jij doet is blijvend!!! liefs Koos

  • 25 Juni 2009 - 11:53

    Charlotte:

    Hoi Maartje, wat een gedoe allemaal weer. Hopelijk haal je kracht uit de blijdschap van het vrouwtje dat het hoorapparaat gekregen heeft. Heel veel sterkte met de operatie van Arun en hopelijk is hij gauw weer bij jullie terug zodat je er voor hem zult kunnen zijn.
    Net terug uit Italië met je moeder en vader. We hebben het heerlijk gehad. Het is hier inderdaad wel even anders dan daar waar jij nu bent. Gelukkig kun je, zij het niet altijd, goed aan en heb je de kracht om dit vol te houden. Heel veel sterkte de komende tijd.
    Liefs Charlotte

  • 26 Juni 2009 - 07:27

    Jolanda:

    lieve maartje, de wijntjes in het park enzo maken mij minder blij dan jouw berichtjes.Liefs.

  • 27 Juni 2009 - 07:15

    Jan Van Den Brand:

    Dsg lieve Maart.
    Natuurlijk weet ik en met mij je moeder, broer, zusje en vrienden al heel veel over wat je allemaal schrijft. En weet dat al dee vrienden en omgeving heel erg met je meeleven en bewondering hebben voor wat je allemaal doet en bereikt. Dat is ook de reden denk ik dat de Stichting Japthi nu over de middelen beschikt om jou nog meer in de gelegenheid te stellen door te vechten en zaken als een operatie voor Arun mogelijk te maken. En door jouw berichten kan iederen ook zelf zien dat "elk dubbeltje" rechtstreeks naar de kinderen gaat.
    Het is inderdaad zoals Jolanda zo mooi schrijft: we genieten meer van jouw mooie berichten dan van dat glaasje wijn op het terras.
    Liefs je vader. Ga door.

  • 28 Juni 2009 - 19:59

    Joop En Doortje:

    Hoi Maartje,
    Toch weer een stapje hoger op je ladder,met
    de operatie van Arun.
    Vertrouw er maar op dat het allemaal goed komt.

    Hou je taai.
    Groetjes van Joop en Doortje


  • 30 Juni 2009 - 07:53

    Francesca:

    Beste Maartje,

    India is een raar land, met veel tegengestelden.
    Als ze daar negatef over je praten en ze e eruit proberen te werken, betekent dat dus dat je goed bezig bent en naar hun idee de dingen op zijn kop zet, die onderdaad aangepakt moeten worden.
    Dus zie het maar als een groot compliment ;)
    Ik begrijp dat het in eerste instantie als een klap in je gezicht voelt. Be strong, dat ben je namelijk!
    Je hebt alle steun van je familie en vrienden en mensen zoals ik die je blog lezen.
    Enne geniet jij ook maar eens van een biertje al drink je 'm dan niet op een terras ;)

    Groetjes en veel sterkte met alles wat e doet,
    Francesca

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

maartje

Mijn naam is Maartje Van den Brand. En ik woon in Amsterdam en reis af en toe naar in India.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 490
Totaal aantal bezoekers 925738

Voorgaande reizen:

16 Augustus 2007 - 01 Januari 2018

Een mooi project

Landen bezocht: