een week
Door: maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
17 Mei 2008 | India, New Delhi
Na even een weekje geen computer is de computer terug, maar helaas nog niet gemaakt. Ik zal hem volgende week weer moeten missen. Het lijkt al weer eeuwen geleden dat mijn ouders hier waren en in deze week is er veel gebeurd.
Zo had ik vorige week zaterdag een hele heftige dag, Kishor was gevallen en moest naar het ziekenhuis voor hechtingen in zijn hoofd. Ze waren alleen vergeten hem een verdoving te geven en tijdens het hechten viel hij bijna flauw van de pijn. Ik werd zo ongelooflijk boos, maar ze gingen gewoon door. Ik was na de behandeling zo misselijk en boos dat ik zo naar buiten ben gelopen en niet heb betaald. Op dat moment haatte ik al de Indiërs met hun onbeschofte gedrag. Kishor was daarentegen alweer helemaal de oude en kletste er op los. Dat deed me gelukkig weer goed.
Het blijft toch wel echt een moeilijk land.
Gelukkig gaat het nu op Japhti echt goed. Ja Kutti is er nog steeds, maar ik ben afgelopen donderdag naar de kinderbescherming geweest en deze gaan echt actie ondernemen (hebben ze beloofd, moet nog even geduld hebben...). Er zijn 2 nieuwe helpervrouwen die hun werk erg goed doen. Dus dat is heel fijn. Jorn, een NL jongen blijft voor 2 maanden ons helpen en daarna komt er iemand voor een jaar, zeggen ze. De kinderen hebben speelgoed voor jaren en de matrassen en de deuren zijn super. Ik ben blij.
Blij was ik alleen niet meer in mijn gastgezin. Elke dag om 6 uur thuis zijn, dan nog 3 uur sociaal doen en geen moment rust. Ik dacht dat ik gek werd, dus...tijd voor actie en ik heb de moed bij elkaar geraapt en gevraagd of ik alleen mocht wonen. Dat mocht! Heb nu een heel mooi appartement tegen over Shobha's familie, die vaak voor me koken, ideaal, want dat koken lukt hier niet echt,( haha in Nl ook niet).
Gister ben ik bij de “tentmensen”langs geweest. Dat zijn de mensen die aan de kant van de weg in tenten wonen, erg triest. Hier heb ik de kleren langs gebracht die Japhti niet meer nodig heeft, of niet past. Was een bijzonder moment en ik besef me weer even hoe rijk ik ben.
Ik heb ook besloten tot 1 januari (als ik nog een nieuwe visum krijg!) te blijven en dan te gaan reizen om me zo los te maken van Japhti. 1 maart ben ik weer terug.
Volgende x meer,
liefs en geniet van het mooie weer in NL, ik drink in gedachte vaak een biertje met jullie op het terras!
Maartje
ps Anne Claire, Jolanda en Petra ongelooflijk bedankt
Zo had ik vorige week zaterdag een hele heftige dag, Kishor was gevallen en moest naar het ziekenhuis voor hechtingen in zijn hoofd. Ze waren alleen vergeten hem een verdoving te geven en tijdens het hechten viel hij bijna flauw van de pijn. Ik werd zo ongelooflijk boos, maar ze gingen gewoon door. Ik was na de behandeling zo misselijk en boos dat ik zo naar buiten ben gelopen en niet heb betaald. Op dat moment haatte ik al de Indiërs met hun onbeschofte gedrag. Kishor was daarentegen alweer helemaal de oude en kletste er op los. Dat deed me gelukkig weer goed.
Het blijft toch wel echt een moeilijk land.
Gelukkig gaat het nu op Japhti echt goed. Ja Kutti is er nog steeds, maar ik ben afgelopen donderdag naar de kinderbescherming geweest en deze gaan echt actie ondernemen (hebben ze beloofd, moet nog even geduld hebben...). Er zijn 2 nieuwe helpervrouwen die hun werk erg goed doen. Dus dat is heel fijn. Jorn, een NL jongen blijft voor 2 maanden ons helpen en daarna komt er iemand voor een jaar, zeggen ze. De kinderen hebben speelgoed voor jaren en de matrassen en de deuren zijn super. Ik ben blij.
Blij was ik alleen niet meer in mijn gastgezin. Elke dag om 6 uur thuis zijn, dan nog 3 uur sociaal doen en geen moment rust. Ik dacht dat ik gek werd, dus...tijd voor actie en ik heb de moed bij elkaar geraapt en gevraagd of ik alleen mocht wonen. Dat mocht! Heb nu een heel mooi appartement tegen over Shobha's familie, die vaak voor me koken, ideaal, want dat koken lukt hier niet echt,( haha in Nl ook niet).
Gister ben ik bij de “tentmensen”langs geweest. Dat zijn de mensen die aan de kant van de weg in tenten wonen, erg triest. Hier heb ik de kleren langs gebracht die Japhti niet meer nodig heeft, of niet past. Was een bijzonder moment en ik besef me weer even hoe rijk ik ben.
Ik heb ook besloten tot 1 januari (als ik nog een nieuwe visum krijg!) te blijven en dan te gaan reizen om me zo los te maken van Japhti. 1 maart ben ik weer terug.
Volgende x meer,
liefs en geniet van het mooie weer in NL, ik drink in gedachte vaak een biertje met jullie op het terras!
Maartje
ps Anne Claire, Jolanda en Petra ongelooflijk bedankt
-
17 Mei 2008 - 09:20
Marc:
kom op meisje , nog even volhouden ... Makkelijk voor mij om te zeggen, terwijl jij het moet doen daar. Goed dat je een beslissing hebt genomen met wat je wil t komende jaar . Maar hopelijk kun je voor die tijd nog veel van je krachten en energie ( al denk je zelf soms die niet meer te hebben ...) in de kinderen en het land stoppen , zodat je een flinke - goede ,, stempel " zal achter laten . JE KAN HET .marc
ps . en die biertjes hier op terras.... ach , zo lekker zijn ze ook niet altijd hoor , en die gezelligheid is er ook niet continu , dus daar mis je echt niet veel aan ..... -
17 Mei 2008 - 10:05
Michele:
Hey Maartje, zoals beloofd zou ik contact met je houden als mn bedrijfsplan eindelijk definitief vorm begon te krijgen, nou ik geloof dat nou toch echt zo ver is! Goed om te lezen dat het steeds beter, zij het met ups en downs, gaat daarzo. Je kan het, je doet het en volgens mij maak je heel veel mensen trots met wat je doet. Hoe kan ik het beste contact met je leggen om mn plan met je te bespreken? Ik zou jou en jouw project graag bij de opstart van mijn site extra in de schijnwerpers zetten, uiteraard in de hoop voor nog meer ruggesteun. Hoor graag van je en erg veel sterkte met alles daar!
Groetjes Michele -
17 Mei 2008 - 13:10
Cis:
Heej Maartje
Echt super voor je dat je nu een huisje voor jezelf hebt. Ik weet nog vanuit nederland dat dat iets was dat je altijd al voor ogen had. Zie ik het goed en is Anni ook nog steeds in Kundapura?
Misschien een tip en misschien heb je het al gelezen, maar het boek Being Indian, heeft mij geholpen om iets meer van deze mensen te begrijpen. Groetjes van uit het prachtige Orchha MP(aanrader)
Cis -
19 Mei 2008 - 10:11
Marjo:
Hoi maartje,
Al enige tijd volg ik jouw verhalen.
Ik vind het fantastisch werk wat je doet.
Ik heb de uitzending enige tijd geleden gezien op tv en volg elke week wat je doet. Ik vind je een geweldige sterke vrouw en vind het heel fijn wat je allemaal voor de kinderen doet.Hoop dat je het lukt om alles atraks even van je af te zetten want dat zal niet niks zijn.
Sterkte en een dikke knuffel vanaf schiphol ( daar werk ik) groetjes marjo
-
19 Mei 2008 - 20:10
Koos:
hoi Maart, ik heb net gezellig met je moeder hier in Boxtel op de markt wat gedronken,en we zijn weer bijgepraat. Wat een mooi huis krijg je, en ik hoop dat je daar je rust kunt vinden.Januari weg daar, nou ik moet het nog zien. Het is nog ver weg en laat je gedachten de vrije loop daarover gaan, want je zult best wel eens twijfelen, en dat is ook goed, en dan kom je van zelf bij de beslissing die de juiste zal zijn. Annie zit hier in de kamer te bridge met drie vrouwen. Een ding weet ik zeker, dat ik heel blij ben dat ik mij daar niet voor op heb gegeven.Maart het ga je goed, en wat je allemaal doet en meemaakt kan niemand je meer afnemen en zal een mooie herinnering blijven. liefs Koos -
29 Mei 2008 - 07:01
Je Mams :
Dag lieverd ,wat heerlijk dat er nog steeds mensen zijn die je zo geweldig steunen . Ik heb gisteren het filmpje op gestuurd over je werk in Japhti naar Llink in de hoop dat ze er een vidio boodschap van willen maken zodat al die lieve mensen weer een beetje een mooie indruk kunnen krijgen van wat je allemaal al neer gezet hebt . De foto`s zeggen ook genoeg maar hiermee kunnen ze wellicht nog een betere indruk krijgen . Het ga je goed . Dag lieverd . Je mams Birgitte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
