De man in de trein
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
17 Augustus 2020 | Nederland, Amsterdam
In november 2007 kwam ik er achter wat er met de kinderen in het tehuis Japthi (Koni) gebeurde als wij er niet waren. Nadat de politie was ingeschakeld en de eigenaar van het tehuis was weggehaald, ben ik bij de kinderen gaan wonen. Aangezien de meeste kinderen er slecht aan toe waren en al jaren in Japthi 'vastzaten', besloot ik de kinderen mee te nemen naar Goa, een strandplek 5 uur bij ons vandaan. Vanaf toen werd dat ons jaarlijks uitje, een hele onderneming met rolstoel en al in de trein. Op een van deze reizen kwam er een man binnen die bedeelde en nergens mocht zitten van de medepassagiers. De kinderen zagen een man die een plek nodig had om te zitten.
De man in de trein
De man in versleten kleren
Heeft alleen zijn handen om te vragen
beschadigd en getekend
ze vertellen zijn verleden
Ogen die zacht staan maar niet meer kijken
schrikt de mensen af met zijn geur en zijn geluiden
mag nergens plaats nemen op een lege bank
handen die vragen
ogen die niet meer kijken
de kinderen zien hem wel
zien hem staan en vragen
geven hem een plek om te zitten
hij mag eindelijk rusten
en hoeft niet meer te vragen.
De man in de trein
De man in versleten kleren
Heeft alleen zijn handen om te vragen
beschadigd en getekend
ze vertellen zijn verleden
Ogen die zacht staan maar niet meer kijken
schrikt de mensen af met zijn geur en zijn geluiden
mag nergens plaats nemen op een lege bank
handen die vragen
ogen die niet meer kijken
de kinderen zien hem wel
zien hem staan en vragen
geven hem een plek om te zitten
hij mag eindelijk rusten
en hoeft niet meer te vragen.
-
17 Augustus 2020 - 10:29
Charlotte:
Wat heb je dat mooi beschreven in het gedicht.
Liefs charlotte -
17 Augustus 2020 - 11:41
Roeland:
Lieve Maartje,
Wat een geweldig gedicht waarin je nog eens bewijst, dat de zwakkeren en armen in onze maatschappij wel plaats hebben voor anderen en gastvrijheid bieden, in tegenstelling tot...
Lieve groet,
oom Roeland -
17 Augustus 2020 - 17:14
Tante Beppie:
Lieve Maartje, Elke keer weer verwonder Ik me over die mooie gedichten! Wat kun je veel vertellen met zo weinig woorden. Hoe minder woorden hoe treffender!
Wij beseffen hierdoor dat we geluk hebben dat we in dit land geboren zijn. Het zal een uniek boek worden, daar Ben Ik van overtuigd.
Succes en sterkte. Liefs.... -
29 September 2022 - 16:27
Colly Le Clercq:
Hoi Maartje, dit relaas + je gedicht hebben m,n bewondering voor jou nog grotergemaakt. Laat wel zien hoe en met welke inzet je je leven vult. Mooi karma!
We ( Carla en ik ) wensen je veel goeie resultaten in je leven toe en groeten je hartelijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
