iedereen gelijk
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
27 November 2014 | India, Kundapura Railway Station
Terwijl heel Kundapur op zijn kop staat omdat er een belangrijke Swami (heilige) 3 dagen in de belangrijkste tempel verblijft, draait in Koni het leven gewoon door. Ik vraag mij vaak af hoe men het hier doet; alles wordt stil gelegd niemand gaat naar zijn werk ( inclusief Shobha), wegen worden afgesloten en alles staat in de teken van de (goed) heilige man. Maar onze kinderen merken daar gelukkig niet zo veel van. Voor hun is iedereen hetzelfde, onze kinderen zien niet het verschil tussen rijk of arm, blank of bruin, hoge kaste of lage kaste, nee, in Koni is iedereen gelijk. En dat levert regelmatig hele amusante taferelen op; zie voor je dat er belangrijke mensen op bezoek komen (en die voelen zich dan vaak ook erg belangrijk) en dan komen ze opeens bij ons: En wie ontmoet men altijd als eerste: Pavan, en ieders hand wordt vastgepakt (Pavan, kauwt op zijn handen, dus je kan de reactie van de mensen voorstellen) en worden dan meegesleurd Koni in, omdat Pavan zo trots is om alles te laten zien .
Voor de staff is het helaas een ander verhaal. Zij zijn zo geïndoctrineerd door de maatschappij / cultuur, dat er veel verschil is tussen de ene kaste en de andere. Dat maakt het voor iemand zoals ik nog al moeilijk, want ik kan zo niet tegen die ongelijkheid; ik zie hoe de ene zich gedraagt tegenover de ander, maar kan niets doen. Gelukkig kan ik op heel veel dagen mijn mond daarover houden, veel beter dan vroeger, want boos worden heeft geen zin, dus ik kan alleen maar laten zien, hoe het ook kan.
Dan het Kishor verhaal. Na mijn bezoek de laatste keer, ben ik naar Shobha toe gegaan en heb ik in al mijn eerlijkheid tegen haar gezegd dat het voor mij niet mogelijk was, niets te doen aan de situatie. Ik voelde mij zo rot en machteloos. Gelukkig was Shobha ook aangegrepen door het zien van Kishor en heeft ze akkoord gegeven om Kishor weer terug bij ons terug te halen. Wat was ik blij! Ik wilde het liefst de volgende dag al gaan. Maar eerst moest wel alles goed geregeld zijn. Daarnaast wilde zijn moeder geen toestemming geven; ze wil Kishor nooit meer zien, goed, uiteindelijk heeft ze ingestemd, maar niet met plezier. En bij ons is de nieuwe helpervrouw 2 weken geleden vertrokken. Dus we zitten weer met een tekort aan mensen. En het is zo moeilijk om iemand te vinden. De sfeer is zo goed op dit moment, we boffen zo met de mensen die nu bij ons werken, maar we hebben er nog 1 nodig, want 7 dagen in de week werken, maanden achter elkaar houdt niemand vol.. Ik heb nu besloten, dat Kis dus terug komt als in januari mijn moeder er is. Dan kunnen wij de eerste zorg opnemen en weet ik zeker dat het goed zit.
Met de kinderen gaat het erg goed, ze maken zulke grote stappen, ik ben zo trots op ze. Het is hard werken, ik ben er vaak 7 dagen in de week, maar het is het allemaal waard.
Liefs Maart
Voor de staff is het helaas een ander verhaal. Zij zijn zo geïndoctrineerd door de maatschappij / cultuur, dat er veel verschil is tussen de ene kaste en de andere. Dat maakt het voor iemand zoals ik nog al moeilijk, want ik kan zo niet tegen die ongelijkheid; ik zie hoe de ene zich gedraagt tegenover de ander, maar kan niets doen. Gelukkig kan ik op heel veel dagen mijn mond daarover houden, veel beter dan vroeger, want boos worden heeft geen zin, dus ik kan alleen maar laten zien, hoe het ook kan.
Dan het Kishor verhaal. Na mijn bezoek de laatste keer, ben ik naar Shobha toe gegaan en heb ik in al mijn eerlijkheid tegen haar gezegd dat het voor mij niet mogelijk was, niets te doen aan de situatie. Ik voelde mij zo rot en machteloos. Gelukkig was Shobha ook aangegrepen door het zien van Kishor en heeft ze akkoord gegeven om Kishor weer terug bij ons terug te halen. Wat was ik blij! Ik wilde het liefst de volgende dag al gaan. Maar eerst moest wel alles goed geregeld zijn. Daarnaast wilde zijn moeder geen toestemming geven; ze wil Kishor nooit meer zien, goed, uiteindelijk heeft ze ingestemd, maar niet met plezier. En bij ons is de nieuwe helpervrouw 2 weken geleden vertrokken. Dus we zitten weer met een tekort aan mensen. En het is zo moeilijk om iemand te vinden. De sfeer is zo goed op dit moment, we boffen zo met de mensen die nu bij ons werken, maar we hebben er nog 1 nodig, want 7 dagen in de week werken, maanden achter elkaar houdt niemand vol.. Ik heb nu besloten, dat Kis dus terug komt als in januari mijn moeder er is. Dan kunnen wij de eerste zorg opnemen en weet ik zeker dat het goed zit.
Met de kinderen gaat het erg goed, ze maken zulke grote stappen, ik ben zo trots op ze. Het is hard werken, ik ben er vaak 7 dagen in de week, maar het is het allemaal waard.
Liefs Maart
-
27 November 2014 - 15:41
Christel Strebus:
Kanjer ben je. -
27 November 2014 - 15:53
Marscha :
Lieve Maart,
Ik vind je geweldig!! Respect hoe je alles voor elkaar weet te boksen.
Liefs en denk aan je! Mas -
27 November 2014 - 16:14
Mirjam Dierckxsens:
Wat een mooie wending in het Kishor-verhaal. Heb je weer prachtig voor elkaar weten te krijgen! Heel veel liefs vanuit Haarlem. -
27 November 2014 - 16:23
Femke:
Ik ben ook trots op alle kids en op jouw doorzettingsvermogen én dolblij dat Kis weer terug komt! -
27 November 2014 - 16:24
Roeland:
Lievce Maartje,
Wat fijn voor je, dat je de beslissing hebt kunnen nemen Kishor weer bij jou in Koni op te nemen en wat zal hij blij zijn. Hopelijk kun je nog heel veel voor hem betekenen. Ook je moeder zal er blij mee zijn. Mooi dat ze je weer even komt (onder)steunen. Ik weet van haar, dat ze er al naar uitkijkt.
Hoe moeilijk ook, zonder de cultuur te respecteren, zou je niet zo ver gekomen zijn. Dus zul je nog wel vaker de andere kant uit moeten kijken of op je tanden moeten bijten. Maar dat lukt jou en je weet voor wie en waarom je dit doet.
Doe je ook nog iets aan sinterklaas of de kerstman?
Alle geods.
Lieve groet,
oom Roeland -
27 November 2014 - 16:52
Leontien:
Lieve Maartje, wat mooi dat jullie Kishor weer willen terug nemen. Ik hoop met je dat je meer hulp krijgt.
Heb ook echt bewondering hoor hiervoor.
Wens je succes er mee en..... veel plezier alvast met je moeder in januari. -
27 November 2014 - 17:10
Birgitte, Mama:
lief , wat een prachtig verhaal, zo mooi verwoord , waar het echt in dit (ons)leven om gaat. Iedereen mag er zijn en doet er toe , en jouw kinderen laten dit onvoorwaardelijk aan ons zien . Hoe bevoorrecht ben je dat je in zo,n mooi setting mag werken , als we het hebben over je kinderen .
Leuk Maart , dat ik Kishor mee mag gaan ophalen , lijkt me een heel goed idee .Ik vind dat echt super leuk . Ik ben nu al benieuwd of die oogjes toch niet een heel klein beetje weer gaan stralen als hij ons zo samen ziet .
Ja en St. Klaas liedjes zullen ook wel weer klinken in je huis , en straks kerst, met al die lichtjes , en verhaaltjes erom heen , een leuke tijd weet ik me te herinneren .
Lief fijn om elke weer te proeven uit je mails hoe blij je daar bent , nu al weer 7 en half jaar lang .
Ik kom in ieder geval.Mijn visum heb ik!!wel na 1maal terug gestuurd te zijn naar huis vanuit Den haag ,(foutje in de papieren ) en ik moest opnieuw een foto laten maken voor 15 euro , omdat ik de echte gekopieerd had . Nee, dat mag Niet !!!al zag het er echt heel goed uit !!! ze zien echt alles !!Alle vingers zijn afgedrukt en ook een soort oog foto is er gemaakt.Als iemand mij zoekt dan ben ik digitaal daar te vinden . Leuk is wel als je ziet dat de een na de andere naar huis wordt gestuurd , en er hierdoor een soort bontgenootschap ontstaat en het lijkt alsof je allemaal een beetje familie van elkaar wordt . Ook wel lachen hoor !!! Heerlijk Maartje dat je dat voorlopig niet meer hoeft mee te maken .
Liefs van je mams , -
27 November 2014 - 18:01
Jan Van Geel:
Lieve Maartje,
Wat een mooi, warm verhaal. Fijn dat Brigitte weer naar je toekomt. En dat jullie Kishor weer een fijne tijd geven.
Wat doe je toch goed werk! Je bent een echte kanjer!
En Brigitte....jij bent ook geweldig! Zo'n steun voor Maartje!
Lieve groet, Jan van Geel
-
27 November 2014 - 18:01
Mieke:
Hoi Maartje,
Je schrijft zo vol liefde over Koni!
Mooi!
Liefs, Mieke -
27 November 2014 - 19:05
Tineke:
Lieve Maartje,
Ik word altijd zo vrolijk van de foto's van die mooie goed gevoede en goed geklede blije kinderen. Je kan trots zijn op wat je bereikt hebt. Ik heb heel veel bewondering voor jou. Al vanaf de eerste keer dat ik je op televisie zag. Dit wilde ik je even laten weten.
Lieve groet van Tineke -
27 November 2014 - 23:00
Koos:
Dikke kus en geniet van Kishor... -
28 November 2014 - 07:16
Marlous:
Het goede voorbeeld geven is altijd het beste en dat doe je!
-
28 November 2014 - 12:31
Natascha:
Wat ben je toch een ongelooflijk goede doorzetter!!! Jouw geduld en volharding zal India op haar grondvesten doen 'shaken' ;). Ik ben zo blij voor je dat Kis weer terugkomt waar hij al jouw liefde (en de kinderen) dagelijks mag ontvangen. Wat een feest!!! Kus F -
28 November 2014 - 13:38
Lies:
Lieve Maartje.
Je verslag weer gelezen. Fantastisch !!.
Ik heb hier niets in te zeggen,maar van mij krijg je de NOBEL-prijs voor ALLES wat je doet.
Prettige feestdagen en geniet in Januari , met Birgtje.
Groeten ,ook van Jan. XX -
28 November 2014 - 13:38
Lies:
Lieve Maartje.
Je verslag weer gelezen. Fantastisch !!.
Ik heb hier niets in te zeggen,maar van mij krijg je de NOBEL-prijs voor ALLES wat je doet.
Prettige feestdagen en geniet in Januari , met Birgtje.
Groeten ,ook van Jan. XX -
28 November 2014 - 14:17
Nance En Frans:
Maartje, nog maar net via de streekkrant kennis met je gemaakt en nu al het gevoel dat we de juiste gaan steunen in een land waar mensen met een beperking er niet bij horen. Zelf deeltijd/pleegouders van een MCG
kind nou ja al 22 jaar dus niet echt een kind maar wel met het niveau van 6 maanden. Wij weten hoeveel je van deze kinderen kunt houden al komen ze niet uit je buik maar uit je hart....
Maartje iedere hulp financieel is meegenomen voor jou dus van nu af aan gaan we jouw en de kinderen
sponsoren.
Met een diepe buiging - frans en nance -
28 November 2014 - 22:11
Ad:
Net terug uit Namakkal! Ik kan je verhaal helemaal volgen! We hadden weer een goede tijd, maar wat blijft het moeilijk om alles te volgen en te begrijpen!
Er komt nog een verslag. We sturen het naar je toe!
Groetjes! -
29 November 2014 - 20:59
Mary Broekhuijsen :
Hallo Maartje,
Sinds we vorig jaar voor het eerst contact hebben gehad lees ik je verslagen met veel belangstelling. Iedereen gelijk is in India niet mogelijk, maar helaas bij ons in Nederland ook nog lang niet altijd vanzelfsprekend, want voor nog lang niet alle kinderen met een beperking en ook niet voor kinderen met het syndroom van Down is regulier onderwijs bv mogelijk.
Iets wat je in 2014 misschien graag anders zou willen zien. Als ik lees met hoeveel vastberadenheid je werkt , geeft mij dat een extra impuls om dit op mijn werkplek ook te doen.
Heel veel succes, hele fijne feesrdagen en voor 2015 wens ik je alle goeds toe.
Mary -
30 November 2014 - 18:37
Simone Nieuwenhuis:
Lieve schat,
Als foto's engelenvleugels zouden kunnen vastleggen hadden we ze zeker op jouw rug kunnen zien zitten. In jouw werk ligt het geheim van een vervuld mens zijn. Fijn dat mama de hele maand januari komt helpen. Krijg je er een paar vleugels bij!
Liefs voor jou en Shobha,
Simone -
29 December 2014 - 14:48
Riny:
Maartje ik wens je samen met je moeder een heel fijne tijd en de allerbeste wensen voor 2015 samen met je kinderen daar en je vriendin hier.Tot de volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
