verandering

Door: maartje

08 November 2007 | India, New Delhi

Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Ik schreef het verhaal hieronder toen ik vanochtend wakker werd. Maar het lijkt een eeuwigheid geleden. Toen wij vanochtend op japhti aankwamen was het vreselijk. De meisjes waren aan het huilen en er was iets helemaal mis. Om het verhaal kort te houden. Het blijkt dat het hoofd van de school mr. Kutti de meisjes al enige tijd (misschien wel jaren) 's nachts misbuikt. FSL is erbij gehaald en ze reageerde gelukkig heel goed. Er is nog geen oplossing, maar ik hij zal worden weggestuurd en ik zal er de aankomende dagen gaan slapen met Suhjatha, tot dat er iemand gevonden is die 's nachts bij de kinderen zal blijven. Dat betekend dus even geen telefoon en internet. Maar het voelt wel goed.

Dit schreef ik vanochtend.

Half 6 in de ochtend, met een schrik word ik wakker. Divali is begonnen. Een festival wat 4 dagen zal duren. Overal in de wereld zullen vandaag de Hindoes kaarsjes en lichtjes branden om het lichtfeest te vieren. Op deze belangrijke feestdag, wordt Laksmi, godin van geluk, licht en wijsheid geëerd. Door de duistere nacht van divali te verlichten, wordt de overwinning van het goede op het kwade gevierd, de warmte van de kou, de waarheid van de onwaarheid en de kennis van de onwetendheid. Super om weer mee te maken. Ze gaan hier alleen de hele nacht door en ik moet natuurlijk gewoon naar Japhti vandaag! Na gister zal dat wel even zwaar worden.

Want, het is voorbij, het staat er allemaal op. Nu is het afwachten tot 12 december, dan zal het programma Aanpakken en Wegwezen te zien zijn op NL 2. Ongelooflijk dat het echt wordt uitgezonden. Goed daar moet ik maar niet te veel over nadenken.

Het was erg goed om de filmploeg op bezoek te hebben, ik werd geconfronteerd met zeer directe vragen zoals wat ik nou eigenlijk echt wil doen en waarom ik hier ben. En ik kom er steeds meer achter dat ik toch wel echt heel gelukkig ben op Japhti. De kinderen zitten zo in mijn hart en ik denk ik ook in die van hen. Ik wil eigenlijk helemaal geen afscheid van ze nemen. Mijn eerste volgende doel is om die vreselijk man van een mr Kutti (eigenaar van japhti) over te halen Japhti over te dragen aan FSL. En dan zien we wel weer verder. Het gaat echt zo ongelooflijk goed op school. De kinderen zitten aan de tafels te werken alsof ze nog nooit iets anders hebben gedaan. Ze zijn vrolijk en genieten intens.

En dat dankzij al de steun van jullie. Mijn ouders hebben zoveel geld binnen gehaald en ik heb
zoveel giften van mensen binnen gekregen. Heel erg bedankt, jullie zullen op de film zien waar het aan besteed is. Een nieuw project zit eraan te komen en ook daar zal ik veel in gaan investeren. En natuurlijk heb ik allerlei ideeën voor Japhti, maar die hou ik nog even voor me tot er een gesprek is geweest met Mr Kutti,mijn organisatie en ik! En ach jullie zullen het wel zien op de film.

Ook het werk met Shoba gaat heel goed, kinderen gaan nu naar school, en door onze bezoeken krijgen ze meer aandacht, waardoor meer mensen zich bewust worden van hun armzalige positie, en proberen hen nu ook meer te helpen. Zo krijgt Swenta waarschijnlijk een echt huis, gesponserd door mensen uit het dorp. En dat allemaal omdat wij elke week langs komen,zo'n kleine moeite.
Ik wil niet te veel vertellen omdat het allemaal op de film te zien is.

Naast al het werk probeer ik ook een beetje meer rust te nemen voor mezelf, al is dat soms wel moeilijk. Vreselijk, ze moesten voor de film een rust moment hebben, alleen kon ik die zelf maar moeilijk bedenken, aangezien ik hier nooit echt rustig ben! Ik ga nu samen met Shoba Thai Art of Living doen en er zijn nog veel meer dingen die nu opeens zomaar op mijn pad komen (mag reik master worden), ontmoet prachtige mensen en sommige dingen die gebeuren zijn bijna niet verklaren. Shoba probeert me ook nog over te halen yoga te gaan doen,maar dat is voor mij toch echt iets te rustig, ik blijf lekker hardlopen in de hitte.

Lieve mensen, mijn dag gaat beginnen (5.45!!) Foto's komen vanmiddag

Heel veel liefs en dank nogmaals

Maartje

08 November 2007 - 12:12

Je Moeder:

Dag lieverd ,je gebed is verhoord op een dramatische wijze,Eindelijk gebeurt er wat en jij bent er ,dat voelt ongelooflijk goed.Ik weet zeker dat je geholpen gaat worden . Lief heel veel strekte kracht en wijsheid Ja mams Birgitte

08 November 2007 - 13:51

Marc:

nou nou , je krijgt het niet kado zeg !! maar je zet je zelf wel geweldig op de kaart , wat hopelijk een voorbeeld zal zijn voor vele andere , zodat het gene wat je nu doet , ooit misschien , niet meer nodig hoeft te zijn . Zodat ,,jou " kindertjes daar een normaal leven zonder armoe en angst kunnen leven ; een voor ons zoiets ,,gewoons " xxx

08 November 2007 - 14:18

Nanda:

Wat een vreselijke ontdekking, Maartje. Voor de betreffende meisjes ben je een soort Laksmi, zij zullen gelukkig zijn met de verlichting dat ze verlost zijn van het gruwel en met de wijsheid dat jij verlopig even bij ze bent.
Groetjes Nan (die van....ach je weet het wel)

08 November 2007 - 16:05

Leon10:

Ook ik weet even niet waar ik moet beginnen. Wat een drama voor die kinderen, maar zoals je moeder al zegt: die man moet nu wel weg gelukkig.
Wat een ongelooflijke niet te stoppen energie heb jij zeg, energie die je zo goed gebruikt daar voor de kids.
Yoga: toch eens proberen, als je eenmaal aan de yoga bent wil je niet anders meer.
Succes verder met alles, ben benieuwd naar de uitzending.
Groetjes Leontien.

08 November 2007 - 16:22

Simone (Schuit):

Lieve Maartje,
Ik ben sprakeloos na het lezen van je verhaal. Maar... gelukkig ben jij er voor de kids! Heel veel sterkte enne probeer toch even rust te vinden voor jezelf dat zal je echt nodig hebben.
Liefs Simone

08 November 2007 - 19:02

Suus (Schuit):

Lieve Maart,

Tranen in m'n ogen als ik dit lees, ongelooflijk hoe goed je daar bezig bent, en ongelooflijk wat je allemaal meemaakt. Ik ben erg benieuwd naar de film, denk regelmatig aan je...
Veel sterkte, kracht, geluk, en ook plezier he, maar dat zit ook wel goed geloof ik!
Liefs van Suus

08 November 2007 - 21:15

Ria Vennik:

hoi maartje,jammer dat dit moest gebeuren, maar nu zul je hem toch wel echt kwijt zijn!!ik had er heel wat voor over gehad om hem zelf eruit te mogen trappen!!!heel veel sterkte verder, maar ik weet uit ervaring dat je er zoveel liefde voor terug krijgt...
dikke knuffel

09 November 2007 - 15:34

Roeland:

Maartje wat moet je allemaal niet meemaken. Gelukkig, dat jij er bent en dat je daar in die korte tijd al zoveel hebt gewonnen, dat de meisjes jou dit durfden toevertrouwen en zo verlost worden van die gruwel. Moge dit jou moed geven door te gaan, maar pas ook goed op jezelf. Liefs van je oom.

09 November 2007 - 18:47

Naomi:

Wat erg zeg allemaal :( ..maar oh zo goed Maartje waar je allemaal mee bezig bent....diepe respect!! Keek weer ff op je blog omdat een zus van een collega naar India gaat. Ze is in Tibet geweest en heeft daar engelse les gegeven (vrijwillegerswerk) en nu naar India voor onderzoek voor afstudeerproject. Misschien kunnen jullie meeten..ze is ook erg begaan met kinderen. Ik heb via Laura (collega) je blog doorgegeven. Misschien kunnen jullie wat voor elkaar betekenen in het verre India..haar naam is Sarah van Groeningen.

Dushi....heeeeeeeeeeel veel sterkte en kracht om al het mooie waar je mee bezig bent goed te kunnen afronden!
Petje af!!

X, Naomi

09 November 2007 - 19:27

Judith V B:

.... sprakeloos ...
Fijn dat jij er bent!!!!
Ik steek een kaarsje aan.
Knuffels

09 November 2007 - 20:29

Marjet:

Dag lieve Maart, eindelijk eens wat van mij,je stuurt het naar verkeerde mailadres, maar zal voortaan kijken via Google.Twee dagen geleden naar eedaflegging Karlien geweest en was trots op haar, zoals ik ook trots op jou ben. Altijd geweest overigens.Wat moet het goed voelen opgegroeid te zijn in een goede omgeving en je nu dus in te kunnen en mogen zetten voor zoiets. Ben en blijf gelukkig bij alles wat je meemaakt en doet. Want wie goed doet, goed ontmoet, als zal dat in een andere context zijn, dan je hier gewend bent. Ik denk aan je en knuffel je. Marjet.

09 November 2007 - 21:04

Koos:

Lieve maart, het raakt mij als ik weer iets van je lees en de foto's zie. Ik ben een beetje jaloers op je dat je zo'n mooi werk mag doen en er ook de capaciteiten voor bezit.Geweldig, en ik hoop dat wat je allemaal meegeeft, weer doorgegeven mag worden zodat er een hele brede kring mag ontstaan, waar steeds meer kinderen van mogen profiteren. Het gaat je goed meid. liefs koos

09 November 2007 - 21:59

Je Vader:

Dag meis; ik was in Chisinau aan het werk terwijl jij dat weer moest meemaken. Kon ik maar een weekend overkomen dan wist ik het wel. Maar goed, je weet het wij steunen je van hieruit en jij toont aan elke dag weer hoe je dat waardeert met je hele zijn.
12 december is toch wel heel ver weg.....
liefs, je vader

10 November 2007 - 10:57

Charlotte:

Ik sluit met bij het hele rijtje aan. Fantastisch wat je daar doet. En zoals ik lees valt het niet mee, maar gelukkig zitten er ook zonnige kanten aan. Je weet waarvoor je daar bent en dat het, zolang jij daar bent, werkt. Houd je daar maar aan vast. Vergeet vooral jezelf niet af en toe want daar heeft dan weer iedereen profijt van.
Succes met het terugvinden van de portemonnaie. Zal wel een hoop werk zijn om dat daar allemaal te regelen.
Dikke kus van hier. Je tante

10 November 2007 - 11:20

Loetje:

lieverd, fijn dat je me meteen belde en ik er even voor je kon zijn, weliswaar op grote afstand. Ja wat een vreseljk mensen bestaan er toch, ik hoop dat hij gauw vertrokken is en jullie alles kunnen vergeten wat er is gebeurd en met het prachtige werk verder kunnen gaan.Fjn dat de meisjes zoveel vertrouwen in jou hebben door dit te vertellen ,dat vertrouwen hebje dus al bij de kids.En lieverd probeer af en toe ook maar aan jezelf te denken want ook dat is heel belangrijk. Ben heel benieuwd naar de fllm, iedereen is op de hoogte dus de kijkcijfers op link zullen stijgen, joepie. Hou je taai en ik spreek je snel weer. Ben en blijf trots op je. kus loetje. Ben ook heel benieuwd hoe je ART FOR LIVING hebt ervaren, zal het snel aan Anna vertellen. xxxxx

13 December 2007 - 09:41

Marion:

Toen ik de film op TV zag vermoede ik al dat de meisjes door mr Kutti werden misbruikt.
Ik heb het programma Maxmaaktmogelijk gescheven in de hoop dat ze je kunnen helpen het huis te kopen of te runnen.
wat een prachtig werk doe je ik hoop dat je er kan blijven, met hulp van anderen.
Groeten Marion

14 December 2007 - 20:24

Auke:

lieve maartje had ik een miljoen,dan gaf ik het jou. want jij geef heel je hart aan kinderen die het echt nodig hebben.
wij moeten ons schuldig voelen.
ik wens je heel veel liefde en energie toe. en denk ook om je zelf want jij hoeft je in ieder geval niet schuldig te voelen
een toffe meid dat ben je

14 December 2007 - 21:22

Jurgen:

Hi Maartje,
Ik heb je programma gezien en je laat me sindsdien niet meer los. En dan nog het ongelofelijke verhaal van die smeerlap Kuttie. Het lijkt wel of de politie en FSL zijn daden niet eens zo vreemd vinden en ze gewoon accepteert. Zeker een instantie als FSL zou zich toch zorgen moeten maken over hun reputatie. Ik heb de nijging om eens wat te gaan rommelen. Maar ik weet dat woede een slechte raadgever is en ik laat het. Ik bewonder je geduld, de liefde die je voor de kinderen hebt en de onuitputtelijke inzet. Heel veel succes en veel lol toegewenst!

17 December 2007 - 20:00

Jacqueline:

Lieve Maart, Ik heb geweldig genoten van je optreden. Wat fijn dat het echt is.
Veel plezier en succes. xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Volgende Verslag >>

Actief sinds	21 Dec. 2006
Verslag gelezen:	590
Totaal aantal bezoekers	909031