coming Back
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
25 Januari 2015 | India, Kundapura Railway Station
Dag lieve mensen,
Ik denk dat het voor het eerst is dat ik zo lang niet heb geschreven. Gelukkig is bij mij altijd; geen bericht goed bericht.
Zoals velen van jullie misschien wel weten, is mijn moeder sinds 3 weken hier. De tijd vliegt voorbij en we werken samen hard. We beginnen vroeg en komen vaak pas laat weer thuis; heerlijk, want ik houd ervan en mijn moeder ook!
Het is bijzonder om te zien hoe goed de kinderen reageren op mijn moeder. Ik schrijf het volgens mij elk jaar op, omdat het mij elk jaar zo'n plezier doet om de kinderen ( en mijn moeder) te zien genieten. En sinds kort hebben een aantal van de kinderen het begrip ' coming back' geleerd. Bij alle vrijwilligers, vragen ze nu of ze terug komen. Maar ook als ik ze vertel dat ik altijd terug kom na Nederland, zie je nu een soort rust. Iemand kan terugkomen. Mooi. Ze vinden het dus ook heel fijn om te horen dat ‘Maartje amma’ altijd terug komt ( Helaas kunnen we dat van sommige andere moeders van de kinderen niet zeggen. Maar gelukkig vragen ze daar nooit naar ).
Voor mijn moeder is het werk veel boeiender geworden dan de afgelopen jaren. De afwisseling in het dagprogramma is zo goed geregeld dat iedereen precies weet waar hij of zij aan toe is. Ook werken we sinds kort met picto's ( soort foto). Elk kind heeft zijn eigen picto bord en na elke activiteit wordt er een nieuwe picto aangeboden, zodat de kinderen weten wat er volgt. Sommige een picto met alleen woorden en sommige met foto en woord. Mooi om te zien dat sommige van de kinderen een beetje kunnen lezen; Pavan kent al meer dan 15 woorden! Mede hierdoor is er veel meer rust en leren de kinderen steeds beter communiceren. Ook ben ik begonnen toch maar het Kannadese alfabet te introduceren. Onmogelijke taal en schrijftaal, maar nodig voor sommige van de kinderen, om straks te kunnen communiceren met hun ouders en de omgeving waarin wij hier wonen.
Het is natuurlijk, voor mijn gevoel, nog lang niet perfect, maar ik voel wel een soort rust bij mezelf omdat we de goede kant op gaan. Ik blijf mij er altijd van bewust dat dit India is en dat ik sommige dingen nooit zal kunnen veranderen, dat wil ik ook niet. Sommige dingen zal ik, hoe moeilijk ze ook zijn, moeten accepteren. Mijn visie moet haalbaar zijn voor iedereen, ook voor de mensen waarmee wij werken. Het is altijd zoeken naar de juiste weg, samen met de staf en de kinderen. En eigenlijk leer ik het meest van mijn fouten.
Kortom, het gaat goed. Vidhya maakt sinds kort prachtige armbandjes, die wij verkopen aan de bezoekers ; het is echt haar werk en trots. Van het geld koopt ze af en toe iets moois, maar ze heeft weinig nodig, zegt ze zelf. 'Het werken geeft haar voldoening genoeg'.
Morgen gaan wij naar Kishor. En dan begint voor mijn moeder alweer de laatste week. Volgend jaar blijft ze 2 maanden heeft ze al gezegd.
Wordt snel weer vervolgt.
Liefs Maartje
Ik denk dat het voor het eerst is dat ik zo lang niet heb geschreven. Gelukkig is bij mij altijd; geen bericht goed bericht.
Zoals velen van jullie misschien wel weten, is mijn moeder sinds 3 weken hier. De tijd vliegt voorbij en we werken samen hard. We beginnen vroeg en komen vaak pas laat weer thuis; heerlijk, want ik houd ervan en mijn moeder ook!
Het is bijzonder om te zien hoe goed de kinderen reageren op mijn moeder. Ik schrijf het volgens mij elk jaar op, omdat het mij elk jaar zo'n plezier doet om de kinderen ( en mijn moeder) te zien genieten. En sinds kort hebben een aantal van de kinderen het begrip ' coming back' geleerd. Bij alle vrijwilligers, vragen ze nu of ze terug komen. Maar ook als ik ze vertel dat ik altijd terug kom na Nederland, zie je nu een soort rust. Iemand kan terugkomen. Mooi. Ze vinden het dus ook heel fijn om te horen dat ‘Maartje amma’ altijd terug komt ( Helaas kunnen we dat van sommige andere moeders van de kinderen niet zeggen. Maar gelukkig vragen ze daar nooit naar ).
Voor mijn moeder is het werk veel boeiender geworden dan de afgelopen jaren. De afwisseling in het dagprogramma is zo goed geregeld dat iedereen precies weet waar hij of zij aan toe is. Ook werken we sinds kort met picto's ( soort foto). Elk kind heeft zijn eigen picto bord en na elke activiteit wordt er een nieuwe picto aangeboden, zodat de kinderen weten wat er volgt. Sommige een picto met alleen woorden en sommige met foto en woord. Mooi om te zien dat sommige van de kinderen een beetje kunnen lezen; Pavan kent al meer dan 15 woorden! Mede hierdoor is er veel meer rust en leren de kinderen steeds beter communiceren. Ook ben ik begonnen toch maar het Kannadese alfabet te introduceren. Onmogelijke taal en schrijftaal, maar nodig voor sommige van de kinderen, om straks te kunnen communiceren met hun ouders en de omgeving waarin wij hier wonen.
Het is natuurlijk, voor mijn gevoel, nog lang niet perfect, maar ik voel wel een soort rust bij mezelf omdat we de goede kant op gaan. Ik blijf mij er altijd van bewust dat dit India is en dat ik sommige dingen nooit zal kunnen veranderen, dat wil ik ook niet. Sommige dingen zal ik, hoe moeilijk ze ook zijn, moeten accepteren. Mijn visie moet haalbaar zijn voor iedereen, ook voor de mensen waarmee wij werken. Het is altijd zoeken naar de juiste weg, samen met de staf en de kinderen. En eigenlijk leer ik het meest van mijn fouten.
Kortom, het gaat goed. Vidhya maakt sinds kort prachtige armbandjes, die wij verkopen aan de bezoekers ; het is echt haar werk en trots. Van het geld koopt ze af en toe iets moois, maar ze heeft weinig nodig, zegt ze zelf. 'Het werken geeft haar voldoening genoeg'.
Morgen gaan wij naar Kishor. En dan begint voor mijn moeder alweer de laatste week. Volgend jaar blijft ze 2 maanden heeft ze al gezegd.
Wordt snel weer vervolgt.
Liefs Maartje
-
25 Januari 2015 - 17:59
Mieke:
Fijn dat je moeder er zo voor je en jullie kunnen zijn! -
25 Januari 2015 - 18:23
Marjet :
Lieve Maart en Bir,
Heel mooi, wat jullie daar samen allemaal beleven, het moet een bijzondere ervaring zijn en mooi dat dat zo kan én jullie het voor jullie allebei zo bevredigend is. Even gaat er door mijn hoofd, dat als het zo doorgaat, dat jouw moeder, Maart, over een paar jaar ook alleen maar daar wil zijn... ;-) :-)
Maar als eerste ( want er volgen er vast wel meer) wil ik - - niet teveel maar - tien armbandjes reserveren, Die Bir vast wel wil voorschieten en ik haar thuis terug zal betalen. Ik zal er heel blij mee zijn, voor mezelf en om ze uit te delen. Kan dat?
Dikke kus en geniet nog de laatste week, Marjet -
25 Januari 2015 - 20:09
Koos:
Lieve Maart, de oude dag voor je moeder is dus geregeld, die brengt ze door in Japthi. Dat probleem is dus opgelost. Voor ons is het nog een raadsel, waar we de oude dag moeten slijten sinds de verzorgingshuizen verdwijnen. Feliciteer je moeder maar vast.
Geniet nog van je moeder, want wat gaat de tijd snel. Hou je taai en beter dan Moeder Theresa hoef je niet te worden hoor!je doet het geweldig. Liefs koos
-
25 Januari 2015 - 20:21
Ria Cruijsen:
Hallo Brigitte en Maartje ,
Wat heerlijk om zo samen te kunnen werken aan Maartjes roeping ( ouderwets woord?!)
Als ik wat jonger was kwam ik ook graag voor `n tijdje...helaas...
Heel veel succes en geniet van de laatste week samen.
Groetjes Ria Vriendin tante Jopie , Wat zou zij in haar nopjes zijn geweest, had ze dit mogen beleven....) -
26 Januari 2015 - 00:07
Charlotte:
Lieve Maart, wat leuk te lezen dat het zo goed gaat, op dit moment, met de kinderen en de samenwerking met je moeder. Maar zij zit daar op op haar plek, het is echt een tweede huis voor haar geworden. Of je je oude dag daar moet doorbrengen (Indië) heb ik zo mijn twijfels over maar zolang ze het kan laat haar maar komen en samen met jou de kindertjes een vrolijke tijd geven.
Geniet nog een weekje en och, daarna zal het ook wel weer verder gaan.
Liefs Charlotte
-
26 Januari 2015 - 08:22
Simone:
Mooie toekomstdromen voor jullie tweetjes maar voorlopig kunnen wij Birgitje hier nog niet missen! Fijne week nog samen. Voor mij mag je ook 10 armbandjes meenemen Birgitte en graag even voorschieten. Liefs Simone -
26 Januari 2015 - 12:11
Hubertine Van Buul:
Lieve dames,
Wat gaat de tijd toch snel.IK heb eerlijk gezegd geen twijfel gehad dat je moeder het daar niet naar de zin zou hebben. fijn dat het zo lekker gaat. Heel veel groetjes zeker ook voor Je moeder, ze zal wel weer veel te vertellen hebben. Maak er nog maar een paar leuke dagen van, kom wel weer goed thuis, hou doe Hubertine. -
26 Januari 2015 - 12:13
Jan Van Den Brand:
Wat een mooie brief weer Maartje. Je begrijpt dat wij als thuisblijvers: Jeroen,Yvette, Janneke, Carlijn en ik: apetrots zijn op jullie. Maar we zijn ook vooral dankbaar aan al diegenen die dat voor jou, de vrijwilligers, de helpsters en last but not least de kinderen mogelijk maken.
De komende week zal het financieel verslag via de ANBI site gepubliceerd worden. Daar is ook al te lezen wat je het afgelopen jaar gedaan hebt en in 2015 wil gaan doen.
In ieder geval kan ik vermelden dat als onze sponsors je zo trouw blijven je sowieso nog enkele jaren kunt doorgaan met dit mooie werk om dat dan zeer verantwoord te kunnen overdragen aan de locals die vervolgens onder jouw suopervisie het werk kunnen voortzetten. -
26 Januari 2015 - 12:35
Tante Beppie:
Lieve Maartje, wat fantastisch om te horen dat alles zo goed gaat. Maar je moeder kunnen we hier nog niet missen. De spieren van ons clubje zijn inmiddels nog stijver geworden. Die behoeven weer nodig onderhoud. Maar het is natuurlijk fijn dat het zo kan, dat het klikt met de kinderen en je moeder. Ik wens jullie nog een prettige en nuttige laatste week toe en voor je moeder straks een goede reis terug! -
27 Januari 2015 - 13:36
Nance En Frans:
Wat fijn van je te horen dat het allemaal zo goed gaat. wij als nieuwe sponsoren weten lang niet alles dus is het goed te horen dat je het werken niet van een vreemde hebt je moeder dus....ook zo'n werkpaard !!. Heel veel succes en bewondering.We weten als pleegouders van Michael dat het nooit af is.
lieve groet uit Abcoude. -
28 Januari 2015 - 12:38
Aren:
Maart ik moet het steeds weer zeggen, maar wat doe je toch een fantastische dingen!!! Ben heel trots op je. Enne, ik kom zeker een keer een armbandje kopen bij jullie :-).
Veel liefs, ook van mn moedertje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
