Een leuke maand!
Blijf op de hoogte en volg maartje
11 September 2012 | India, Kundapura Railway Station
Dag lieve mensen,
Na een drukke gezellig maand weer eindelijk een berichtje van mij. De tijd vliegt voorbij en ik kom overal tijd voor te kort. Ik denk ik wel eens bij mezelf, dat ik dit werk nooit had kunnen doen als ik een gewoon ‘leven’ had gehad ( ik bedoel vrienden & familie zien, hockeyen, een drankje af en toe etc..)! maar ik vind het nog steeds heerlijk, hoe meer ik te doen heb, hoe blijer ik ben.
Een paar weken geleden kregen we bezoek van Jan & Ad en Emmie, heel bijzonder om ze na een jaar weer terug te zien en extra spannend, want zij hadden Koni natuurlijk nog niet af gezien. Het waren 3 heerlijke dagen en ik kijk nu al weer uit naar de volgende keer als ze langskomen. Niet alleen was het gezellig, het was voor ook erg leerzaam voor mij. Alle 3 zeer ervaren krachten met, volgens mij, dezelfde instelling als ik. Na ons zijn ze vertrokken naar ‘hun’ project in Namakkal, ook een tehuis voor gehandicapten kinderen en daar hebben ze veel kunnen doen, heel bijzonder!
Rond dezelfde tijd kreeg ik ook bezoek van Kim, de kinderfysiotherapeute uit Nederland. Een lange tijd geleden heb ik naar veel fysiotherapie praktijken in Nederland een mailtje gestuurd, met de vraag of iemand mij informatie kon geven over bepaalde ziektebeelden bij de kinderen. Kim was een van de weinige die antwoordde en ook nog eens aanbod zelf langs te komen! We hebben samen ongelooflijk veel kunnen doen: heerlijk veel gebrainstormd over alle kinderen, Kim heeft oefenprogramma’s gemaakt voor de staff, zodat zij die kunnen uitvoeren met de kinderen die het nodig hebben en ik zit weer boordevol informatie en ideeën, Kim dank je wel!
Afgelopen weekend had ik ook nog bezoek van Marlies en Anne uit Mumbai, altijd fijn en we zijn weer heel erg verwend. De kinderen kennen Marlies (en Anne van de foto’s) ondertussen goed, dus dolle pret, kijk maar naar de foto’s van gister!
Claudia de vrijwilliger uit Portugal is ook weer vertrokken, dus het was vandaag aan het einde van de middag, wel even stil zonder iedereen.
De volgende vrijwilliger komt pas weer in oktober.
Maar gelukkig hebben we de lerares nog en sta ik er niet alleen voor.
Met de kinderen gaat het gelukkig goed. Ik merk dat ik steeds meer gericht aan het kijken ben ( en kan kijken) wat elk kind nodig heeft. Voorheen gingen veel dingen op in de massa, er was zoveel te doen en te regelen om de kinderen heen. Maar nu het allemaal goed gaat en alles staat, heb ik de ruimte om de kinderen individueel te observeren. Dat is heel fijn, maar het brengt ook heel veel vragen met zich mee. Ik loop tegen veel dingen aan en hoe graag ik het ook zou willen: ik kan en weet niet alles. Daarom was het zo fijn de afgelopen weken te praten met ervaren mensen, dat heb ik in de afgelopen jaren wel gemist. Ik ga daar nu ook meer werk van maken, wordt vervolgd!
Nutana haar pinnen zijn eruit gehaald zonder verdoving (!), Kishor is helaas weer gevallen, maar zijn wond werd gelukkig wel gehecht met verdoving, Annaja is na lang overleg toch weer naar huis terug, omdat hij daar gelukkig was en ik het gevoel had/heb, dat hij niet zo heel lang meer heeft, leek ons dat het beste. Wel een gemis, zeg ik heel eerlijk en het ging mij dan ook aan mijn hart, maar het is goed. Vino brabbelt er op los, Aby zegt al bijna echt een paar woordjes en Rakshita is nog steeds de gekste van allemaal, kijk maar naar de foto’s!
Er zijn nog veel meer dingen die ik graag zou willen delen, maar het is wel weer even genoeg zo!
Veel liefs Maart
Ps. Koos bedankt voor de bochure!
Pss Jos en Bobby bedankt!
Na een drukke gezellig maand weer eindelijk een berichtje van mij. De tijd vliegt voorbij en ik kom overal tijd voor te kort. Ik denk ik wel eens bij mezelf, dat ik dit werk nooit had kunnen doen als ik een gewoon ‘leven’ had gehad ( ik bedoel vrienden & familie zien, hockeyen, een drankje af en toe etc..)! maar ik vind het nog steeds heerlijk, hoe meer ik te doen heb, hoe blijer ik ben.
Een paar weken geleden kregen we bezoek van Jan & Ad en Emmie, heel bijzonder om ze na een jaar weer terug te zien en extra spannend, want zij hadden Koni natuurlijk nog niet af gezien. Het waren 3 heerlijke dagen en ik kijk nu al weer uit naar de volgende keer als ze langskomen. Niet alleen was het gezellig, het was voor ook erg leerzaam voor mij. Alle 3 zeer ervaren krachten met, volgens mij, dezelfde instelling als ik. Na ons zijn ze vertrokken naar ‘hun’ project in Namakkal, ook een tehuis voor gehandicapten kinderen en daar hebben ze veel kunnen doen, heel bijzonder!
Rond dezelfde tijd kreeg ik ook bezoek van Kim, de kinderfysiotherapeute uit Nederland. Een lange tijd geleden heb ik naar veel fysiotherapie praktijken in Nederland een mailtje gestuurd, met de vraag of iemand mij informatie kon geven over bepaalde ziektebeelden bij de kinderen. Kim was een van de weinige die antwoordde en ook nog eens aanbod zelf langs te komen! We hebben samen ongelooflijk veel kunnen doen: heerlijk veel gebrainstormd over alle kinderen, Kim heeft oefenprogramma’s gemaakt voor de staff, zodat zij die kunnen uitvoeren met de kinderen die het nodig hebben en ik zit weer boordevol informatie en ideeën, Kim dank je wel!
Afgelopen weekend had ik ook nog bezoek van Marlies en Anne uit Mumbai, altijd fijn en we zijn weer heel erg verwend. De kinderen kennen Marlies (en Anne van de foto’s) ondertussen goed, dus dolle pret, kijk maar naar de foto’s van gister!
Claudia de vrijwilliger uit Portugal is ook weer vertrokken, dus het was vandaag aan het einde van de middag, wel even stil zonder iedereen.
De volgende vrijwilliger komt pas weer in oktober.
Maar gelukkig hebben we de lerares nog en sta ik er niet alleen voor.
Met de kinderen gaat het gelukkig goed. Ik merk dat ik steeds meer gericht aan het kijken ben ( en kan kijken) wat elk kind nodig heeft. Voorheen gingen veel dingen op in de massa, er was zoveel te doen en te regelen om de kinderen heen. Maar nu het allemaal goed gaat en alles staat, heb ik de ruimte om de kinderen individueel te observeren. Dat is heel fijn, maar het brengt ook heel veel vragen met zich mee. Ik loop tegen veel dingen aan en hoe graag ik het ook zou willen: ik kan en weet niet alles. Daarom was het zo fijn de afgelopen weken te praten met ervaren mensen, dat heb ik in de afgelopen jaren wel gemist. Ik ga daar nu ook meer werk van maken, wordt vervolgd!
Nutana haar pinnen zijn eruit gehaald zonder verdoving (!), Kishor is helaas weer gevallen, maar zijn wond werd gelukkig wel gehecht met verdoving, Annaja is na lang overleg toch weer naar huis terug, omdat hij daar gelukkig was en ik het gevoel had/heb, dat hij niet zo heel lang meer heeft, leek ons dat het beste. Wel een gemis, zeg ik heel eerlijk en het ging mij dan ook aan mijn hart, maar het is goed. Vino brabbelt er op los, Aby zegt al bijna echt een paar woordjes en Rakshita is nog steeds de gekste van allemaal, kijk maar naar de foto’s!
Er zijn nog veel meer dingen die ik graag zou willen delen, maar het is wel weer even genoeg zo!
Veel liefs Maart
Ps. Koos bedankt voor de bochure!
Pss Jos en Bobby bedankt!
-
11 September 2012 - 15:21
Joop En Doortje:
Hoi Maartje,
Wat fijn voor je,dat er steeds lieve mensen naar je toe komem,waar je zelf mee gewerkt hebt en die nu nog veel voor je betekenen,zoals de fysiotherapeute Kim.
Heerlijk te lezen dat het zo goed gaat met je kids en dat je nu meer individuele tijd aan hen kunt besteden. Dit zullen ze wel fijn vinden.
Je hebt ook weer vrolijke foto`s gemaakt,welke voor zich spreken.
Nou Maartje, ga door met waar je zoveel zin in hebt.
Veel groetjes en een dikke knuffel van ons.
Joop en Doortje -
11 September 2012 - 15:47
Natascha:
Wat een geweldige mooi foto's lieve Maart. Het Brabants bloed kruipt waar ze niet gaan kan. Heerlijk om te zien! Wat fijn voor je dat je zoveel gekregen hebt en daar gelijk mee uit de voeten kan. Ik denk aan je en ben VRESELIJK trots op je dat je zoveel bereikt!!
Veel liefs Natas -
11 September 2012 - 20:48
Charlotte:
Hoi Maartje,
Wat een prachtige, vrolijke foto's zitten er weer bij dit verslag. Je ziet de kinderen genieten en kan me voorstellen dat dat dan ook voor jou geldt.
En fijn voor je dat je nu wat meer tijd hebt om de kinderen individueel te bekijken en zo een plan voor een ieder kunt bedenken. De uitvoering is waarschijnlijk nog wat lastiger maar als het plan er maar is komt de rest vanzelf.
Ondanks dat het wat rustiger is, met hulp, geniet ook maar van de "rust" die er op een andere manier toch is.
Liefs Charlotte -
11 September 2012 - 22:17
Mieke Greefhorst:
Mooi verhaal.... wat heerlijk al die hulp/adviezen van experts! -
11 September 2012 - 22:17
Mieke Greefhorst:
Mooi verhaal.... wat heerlijk al die hulp/adviezen van experts! -
12 September 2012 - 10:34
Gea:
Ha Maartje,
Je tijd daar is een rijke ervaring die de rest van je leven een rol zal spelen. Het zal niet eens makkelijk zijn om je leven daar achter te laten op enig moment... Geniet ervan alle dagen! Ik spreek uit ervaring, en hoop dat ik nog in Burundi kan blijven werken.
Alle goeds voor jou en de kinderen en al je tijdelijke medegenoten,
Gea -
17 September 2012 - 19:20
Birgitte Van Groeningen ,:
Lieve dochter ,
Telkens lees ik weer met veel enthousiasme je bericht ,en wat gebeurt er toch veel in jouw wonderlijke wereld . Fijn om de vooruitgang die er in 5 jaar heeft plaats gevonden ,in elke mail te lezen . Op dit moment ben je bezig om zelfs individueel tijd aan de kids te besteden ,omdat je het ,om je heen ,zo goed geregeld hebt . Dit had je 5 jaar geleden toch niet durven dromen ,dat dit op je pad lag ?.
En je weet gelukkig niet van ophouden ,dus verwacht ik ,dat er nog wel verrassingen op je weg voor je klaar liggen ,waar anderen van mee mogen genieten.. Heerlijk om te weten dat je zo goed geholpen wordt door je omgeving daar ,want zonder hen ,was dit ook niet mogelijk geweest .
Ja ,en de foto,s blijven ons elke keer verrassen ,elk kind op haar of zijn manier . En Vino , ja dat is een geval apart , wat is dat een ander jongetje geworden .
lieve dochter , veel succes in je vertrouwen daar en op naar de heerlijke zomer ,eindelijk Goa weer in het vooruitzicht ,dat moet je ook goed doen .
Kus van je mams , Birgitte .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
