namaste
Door: maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
21 Maart 2008 | India, New Delhi
India is toch wel een magisch land. Vanochtend kwamen Shobha en ik terug van weer een nachtje Japhti en we hadden het over de crematie plaats. Ik rij er blijkbaar elke dag langs, zonder dat ik het wist. Nou ben ik daar zelf niet zo'n held in, en draai ik liever mijn hoofd om als ze langslopen met de overleden persoon. Maar goed wij hadden het erover en ja hoor, ze kwamen net aanlopen met iemand. Ik mocht de crematie bijwonen, toch weer bijzonder. En dat heb ik zo vaak hier, dan denk ik ergens aan, zomaar, en reken maar dat ik 2 of 3 dagen een zelfde soort teken krijg.
En ik vind het maar een gekke tijd. Ik mis nog steeds iemand vertrouwds, maar aan de andere kant wordt het hier steeds meer mijn thuis. Ik ken de plaatselijke winkeliers, spreek een klein woordje Kannada en leer steeds meer om te gaan met deze moeilijke mensen, want het blijft een apart volk.
Wellicht komt mijn belevingsverandering (nieuw woord), ook wel door het weer. Het is zo ongelooflijk warm. 2 stappen en je mag weer douche, Loek, ergens maar goed dat je nu niet komt, je had het niet overleeft ohhhh en dan al die dieren die opeens overal en nergens vandaan komen, een dooie rat boven je hoofd, met maden die naar beneden vallen, kakkerlaken die zomaar uit je matras komen, het moet niet gekker worden, niets voor mij dit.
Maar dan is er natuurlijk altijd nog Japhti. Gister echt een super dag met Arun en Kishor gehad. We moesten weer naar Manipal (4 uur op en neer) voor spraaktherapie voor Arun en Kis mocht mee. En ik maak er gewoon een leuk dagje van! We moeten hier vanaf deze week elke donderdag naar toe, en ik neem gewoon elke x een ander kind mee om er even tussen uit te zijn. De therapie is echt goed (2 x een uur!) en totaal niet Indiaans, maar erg westers, en ik heb voor het eerst echt geen commentaar. En Arun doet het zo goed,we gaan echt heel hard oefenen. En gister in de bus waren ze beide zo trots, mijn dag was weer helemaal gemaakt. 's Avonds heb ik er samen met Shobha geslapen, zodat de helpervrouw een dagje naar huis kon. Nu doodop, maar het was weer erg fijn en ook voor kleintjes, want die zitten nu dagelijks vanaf 7 uur zonder stroom.
En dan Divia, het meisje wat 5 dagen in het ziekenhuis heeft moeten liggen voor onderzoek. Na al die onderzoeken, willen ze haar toch niet helpen. En ik ben eigenlijk maar blij ook, wat een arrogante en vreselijke rot artsen waren dat. Ik voelde me echt zo vernederd door hen, af en toe heb ik het wel echt gehad met het kasten gedoe hier. Gelukkig had Shobha dit gevoel ook en was ik niet weer alleen boos! Maar goed, ik ga hard met haar aan de slag en over 3 mnd naar het ziekenhuis in Mangalore voor een second opinie, dus wie weet....
Er is ook een nieuwe jongen, dus we zijn nu met 10.
Lieve mensen ik ga uitrusten, jullie horen weer van mij als er nieuws is.
Dikke kus,
Maart
En ik vind het maar een gekke tijd. Ik mis nog steeds iemand vertrouwds, maar aan de andere kant wordt het hier steeds meer mijn thuis. Ik ken de plaatselijke winkeliers, spreek een klein woordje Kannada en leer steeds meer om te gaan met deze moeilijke mensen, want het blijft een apart volk.
Wellicht komt mijn belevingsverandering (nieuw woord), ook wel door het weer. Het is zo ongelooflijk warm. 2 stappen en je mag weer douche, Loek, ergens maar goed dat je nu niet komt, je had het niet overleeft ohhhh en dan al die dieren die opeens overal en nergens vandaan komen, een dooie rat boven je hoofd, met maden die naar beneden vallen, kakkerlaken die zomaar uit je matras komen, het moet niet gekker worden, niets voor mij dit.
Maar dan is er natuurlijk altijd nog Japhti. Gister echt een super dag met Arun en Kishor gehad. We moesten weer naar Manipal (4 uur op en neer) voor spraaktherapie voor Arun en Kis mocht mee. En ik maak er gewoon een leuk dagje van! We moeten hier vanaf deze week elke donderdag naar toe, en ik neem gewoon elke x een ander kind mee om er even tussen uit te zijn. De therapie is echt goed (2 x een uur!) en totaal niet Indiaans, maar erg westers, en ik heb voor het eerst echt geen commentaar. En Arun doet het zo goed,we gaan echt heel hard oefenen. En gister in de bus waren ze beide zo trots, mijn dag was weer helemaal gemaakt. 's Avonds heb ik er samen met Shobha geslapen, zodat de helpervrouw een dagje naar huis kon. Nu doodop, maar het was weer erg fijn en ook voor kleintjes, want die zitten nu dagelijks vanaf 7 uur zonder stroom.
En dan Divia, het meisje wat 5 dagen in het ziekenhuis heeft moeten liggen voor onderzoek. Na al die onderzoeken, willen ze haar toch niet helpen. En ik ben eigenlijk maar blij ook, wat een arrogante en vreselijke rot artsen waren dat. Ik voelde me echt zo vernederd door hen, af en toe heb ik het wel echt gehad met het kasten gedoe hier. Gelukkig had Shobha dit gevoel ook en was ik niet weer alleen boos! Maar goed, ik ga hard met haar aan de slag en over 3 mnd naar het ziekenhuis in Mangalore voor een second opinie, dus wie weet....
Er is ook een nieuwe jongen, dus we zijn nu met 10.
Lieve mensen ik ga uitrusten, jullie horen weer van mij als er nieuws is.
Dikke kus,
Maart
-
21 Maart 2008 - 09:35
Barbara:
dag maartje,
wat ben jij toch een prachtvrouw! ik heb eens een tv-programma over jou en de kinderen gezien op nederlandse tv(ik woon in belgie) en was zo aangedaan door de hele situatie daar bij jou dat een hele dag heb gehuild en dan te bedenken wat jij allemaal 'zomaar' doet voor deze prachtige kinderen die het niet getroffen hebben in het leven...er is toch nog 'goedheid' in de wereld en daar krijg ik een warm hart van. Het gaat je goed en ik wens je onzettend veel succes !barbara -
21 Maart 2008 - 11:16
Renée En Pascal:
Gek idee hoor, wij hebben hier in Sittard de laatste dagen hagel- en sneeuwbuien.Vandaag is het goede vrijdag
dus geen vlees, snoep e.d..voor onze kinderen is vasten een opoffering en bij jullie is al onze luxe een uitzondering.
Zometeen boodschappen doen voor de pasen
zie je weer veel mensen de winkelwagentjes volladen voor een feest waar sommigen niet eens de betekenis meer van weten.voor hen is het vrij hebben en veel eten....ben ik toch blij dat wij jou hebben leren kennen!
Zo zie je tenminste mensen die het hart op de goede plaats hebben en iedere dag vasten en luxe missen om goed werk voor anderen te doen....wij weten nu, door jou, dat er nog engelen bestaan.Maartje, Zalig Pasen en tot horens Renée en Pascal -
21 Maart 2008 - 11:47
Willem:
ha die Maartje,
bewonderingswaardig met hoeveel enthousiasme en inzet je dit zeer goede werk doet. Een erg fijn pasen toegewenst in de ruimste zin des woords.
Misschien een ideetje om de kinderen chokolade paaseitjes te laten zoeken("hint" voor een supermarktketen, die misschien een overschot kan toesturen)
Groetjes Willem -
21 Maart 2008 - 16:43
Koos:
Hoi Maart, nou een beetje warmte van jou zou welkom zijn, want hier is het bar en boos.Net terug van Marjo en Steven, de galarie is vandaag geopend. het contrast moet voor daar enorm groot zijn, maar het is prachtig geworden, zowel de winkel als het opgeknapte huis. Beneden dan. Ook bij oma geweest, die niet zoveel zei,maar gelukkig gaat het met haar gordelroos een stuk beter.Bij jou zal het wel geen pasen zijn, voor hier wel en aangezien wij thuis blijven, zal het wel binnen blijven worden. Maart blijf genieten en alles wat op je pad komt zal zo wel bedoeld zijn. liefs Koos (vanavond komt Lot hier slapen,dus gezellig. -
23 Maart 2008 - 09:01
Mijke :
Hallo Maartje
Het klinkt nog steeds fantastisch wat je allemaal voor die kinderen doet. Ik hoop dat je er nog lang voor hun zal zijn. Dat verdienen ze. En geniet er nog van.
Groetjes Mijke Groen -
24 Maart 2008 - 16:51
André:
Ha Maartje,
Erg sneu voor Divia dat ze haar niet wilden helpen. Zeker nadat ze vijf dagen tussen vreemden heeft gelegen. Maar dan weer wel fantastisch voor Arun dat 'ie nu eindelijk iets kan horen en dat 'ie daarvan zo kan genieten.
Geniet van de mooie momenten met de kinderen daar en sterkte met (mochten die er zijn) vermoeiende, onbegrepen of wellicht wat eenzamere momenten!
groetjes van zomaar een onbekende (zal je updates wel blijven volgen). -
26 Maart 2008 - 22:07
Saskia:
hoi!
ik heb vandaag jouw aflevering van aanpakken & wegwezen gezien en ik ben ontzettend onder de indruk!
je hebt het leven van de kinderen zo veel verbeterd in een toch best korte tijd, echt waanzinnig knap! en dat met zo weinig ondersteuning van FSL...
ik ga in mei ook naar kundapur om straatkinderen engels te leren (ook een projekt van FSL). Je hebt mijn ogen geopend, ik weet nu wat mij te wachten zou kunnen staan, bedankt :)
ik wens je heel veel succes, ook met je andere projekten!
groetjes saskia -
29 Maart 2008 - 15:09
Riny Dekkers Mijdrec:
Heb enorme bewondering voor jou, niet allen maar petje af maar een heel grote PET. Heel veel sterkte en succes.
Riny -
29 Maart 2008 - 22:29
Lilian:
Beste Maartje,
Ik zag een aantal weken de aflevering bij LLink, en was zwaar onder de indruk, moest ook een paar keer huilen. Sinsdien laat het me niet meer los. Ook al kom je dagelijk zoveel leed tegen, dit greep me. Wat een goed werk doe je. Ik ben een zelfstandig ondernemer (in brocante kindermeubels) die wat wil doen. Ik draai werkelijk nog geen winst (en kan geen enorm geldbedrag missen. Maar morgen maak ik voor jou en alle kinderen uit het tehuis een begin. Ik heb allerlei spullen uit de winkel gehaald en zal deze morgen verkopen op een rommelmarkt. Alles wat ik morgen verdien wil ik graag aan je schenken. Misschien een druppel op de gloeiende plaat... Graag wil ik je helpen misschien kan ik iets inzamelen, kleding speelgoed ik weet het niet...
Ga door met je goede werk!!
met vriendelijke groet, lilian melker
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
