feels like home
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
26 Februari 2017 | India, Bellampalli
Lieve mensen,
Na een heerlijke maand, weer een berichtje naar huis. Wat een mooi begin van het jaar, eerst een maand mijn moeder hier en daarna een vriendin uit Nederland; Saskia. Het voelde weer even zoals thuis in Amsterdam; fijn werken, sportten en daarna lekker samen eten. Heel fijn om dat weer even te mogen voelen. Ook hebben we hele goeie vrijwilligers. Tom, onze klusjesman die al 4 jaar een paar keer per jaar bij ons terug komt, Becky een jong meisje uit Engeland en Patricia, een logopediste uit Nederland.
Er was een hele fijne samenwerking tussen Saskia, Patricia en mij en dat brengt zoveel rust met zich mee. Saskia gaat maandag weer naar huis en Patricia blijft gelukkig nog een maand. Ik zal de samenwerking gaan missen en Saskia ook.
Met de kinderen in Koni gaat het goed. Ik vind het zo bijzonder om te zien, dat het nieuwe jongetje Sujay, zo mooi wordt opgenomen in de groep. Hij is nu een paar maanden bij ons en gaat ineens met stappen vooruit. Hij is 10 jaar, komt een gezin, waar de ouders eigenlijk niets met hem hebben gedaan. Hij werd nog gevoerd en aangekleed door zijn moeder. Ze houden van hem, maar hij werd in niets gestimuleerd. Bij ons mag hij alles ervaren, leren en ontdekken en het wordt zo’n mooi jongetje. Daar kan ik echt zo van genieten.
Afgelopen maand hadden we ook weer een nieuwe aanmelding van een kindje. Het jongetje was 6 jaar, geboren met een cerebrale parese. Bij de in-teek vroeg ik aan de vader wat het kindje al kon; niets, was zijn antwoord. Later kwamen ze langs met het kindje. Zijn lichaam was zo klein, hij kon met moeite zitten, maar reageerde wel op muziek en glimlachte af en toe naar ons. Wat een mooi kindje. Maar om bij ons in Koni te blijven, veel te kwetsbaar en te moeilijk voor de helpervrouwen. We boden de ouders aan dat het kindje, wel naar school kon komen, maar slapen was te moeilijk. De ouders woonde namelijk maar 10 km verderop. Maar dat wilde ze niet…Na wat gesprekken, bleek dat de ouders het kindje niet meer wilde hebben, of een van ons hem niet wilde adopteren. We hebben het kindje nooit meer gezien.
Ik kom er steeds meer achter dat je als gast in India, want dat ben ik tenslotte, je moet blijven aanpassen. Zelfs na al die jaren, merk ik dat ik het soms lastig vind om mijn Nederlandse visie naast mij neer te leggen. Maar ik leer er elke keer weer van; je kan in een land als India, je alleen maar aanpassen en meegaan met de stroom, zo voorkom je weerstand en onbegrip. Het vraagt soms heel veel van mij, maar ik probeer het elke keer weer te zien, als een uitdaging; Loslaten Maart, zeg ik dan.
Vanavond gaan we met alle vrijwilligers en Shobha naar de Hugging Amma in Udupi. We zullen niet de enige zijn . Waarschijnlijk zijn er zo’n 10.000 mensen die ook een omhelzing van Amma willen hebben…we gaan het meemaken!
En dan Kenia..Het visum is binnen. En vandaag over 2 weken zit ik in het vliegtuig. Ik ga er met een open blik naar toe en kijk en voel of ik iets kan doen. Het voelt goed om te denken dat ik vrij ben, geen verplichtingen heb.
Volgende bericht waarschijnlijk uit Mombasa!
Liefs Maart
https://m.youtube.com/watch?v=J-sDV-pUQEg
Onze gegevens:
Stichting Japthi Mijdrecht
Postulaat 20
3641 NE Mijdrecht
IBAN nummer:
NL76 RABO 0148 119530
BIC code:
BIC RABONL2U
ANBI nummer 820078207
Na een heerlijke maand, weer een berichtje naar huis. Wat een mooi begin van het jaar, eerst een maand mijn moeder hier en daarna een vriendin uit Nederland; Saskia. Het voelde weer even zoals thuis in Amsterdam; fijn werken, sportten en daarna lekker samen eten. Heel fijn om dat weer even te mogen voelen. Ook hebben we hele goeie vrijwilligers. Tom, onze klusjesman die al 4 jaar een paar keer per jaar bij ons terug komt, Becky een jong meisje uit Engeland en Patricia, een logopediste uit Nederland.
Er was een hele fijne samenwerking tussen Saskia, Patricia en mij en dat brengt zoveel rust met zich mee. Saskia gaat maandag weer naar huis en Patricia blijft gelukkig nog een maand. Ik zal de samenwerking gaan missen en Saskia ook.
Met de kinderen in Koni gaat het goed. Ik vind het zo bijzonder om te zien, dat het nieuwe jongetje Sujay, zo mooi wordt opgenomen in de groep. Hij is nu een paar maanden bij ons en gaat ineens met stappen vooruit. Hij is 10 jaar, komt een gezin, waar de ouders eigenlijk niets met hem hebben gedaan. Hij werd nog gevoerd en aangekleed door zijn moeder. Ze houden van hem, maar hij werd in niets gestimuleerd. Bij ons mag hij alles ervaren, leren en ontdekken en het wordt zo’n mooi jongetje. Daar kan ik echt zo van genieten.
Afgelopen maand hadden we ook weer een nieuwe aanmelding van een kindje. Het jongetje was 6 jaar, geboren met een cerebrale parese. Bij de in-teek vroeg ik aan de vader wat het kindje al kon; niets, was zijn antwoord. Later kwamen ze langs met het kindje. Zijn lichaam was zo klein, hij kon met moeite zitten, maar reageerde wel op muziek en glimlachte af en toe naar ons. Wat een mooi kindje. Maar om bij ons in Koni te blijven, veel te kwetsbaar en te moeilijk voor de helpervrouwen. We boden de ouders aan dat het kindje, wel naar school kon komen, maar slapen was te moeilijk. De ouders woonde namelijk maar 10 km verderop. Maar dat wilde ze niet…Na wat gesprekken, bleek dat de ouders het kindje niet meer wilde hebben, of een van ons hem niet wilde adopteren. We hebben het kindje nooit meer gezien.
Ik kom er steeds meer achter dat je als gast in India, want dat ben ik tenslotte, je moet blijven aanpassen. Zelfs na al die jaren, merk ik dat ik het soms lastig vind om mijn Nederlandse visie naast mij neer te leggen. Maar ik leer er elke keer weer van; je kan in een land als India, je alleen maar aanpassen en meegaan met de stroom, zo voorkom je weerstand en onbegrip. Het vraagt soms heel veel van mij, maar ik probeer het elke keer weer te zien, als een uitdaging; Loslaten Maart, zeg ik dan.
Vanavond gaan we met alle vrijwilligers en Shobha naar de Hugging Amma in Udupi. We zullen niet de enige zijn . Waarschijnlijk zijn er zo’n 10.000 mensen die ook een omhelzing van Amma willen hebben…we gaan het meemaken!
En dan Kenia..Het visum is binnen. En vandaag over 2 weken zit ik in het vliegtuig. Ik ga er met een open blik naar toe en kijk en voel of ik iets kan doen. Het voelt goed om te denken dat ik vrij ben, geen verplichtingen heb.
Volgende bericht waarschijnlijk uit Mombasa!
Liefs Maart
https://m.youtube.com/watch?v=J-sDV-pUQEg
Onze gegevens:
Stichting Japthi Mijdrecht
Postulaat 20
3641 NE Mijdrecht
IBAN nummer:
NL76 RABO 0148 119530
BIC code:
BIC RABONL2U
ANBI nummer 820078207
-
26 Februari 2017 - 08:37
Ad:
Wat snap ik jouw India verhaal toch steeds beter! We zijn nu weer twee weken in dit prachtige, maar ook "lastige" land. We genieten van de kinderen en zijn blij dat we mogen helpen ze een prachtig gebouw te geven! Succes in Kenia!! -
26 Februari 2017 - 09:40
Koos:
Dag lieve Maart, wat ben je toch een geweldige meid met geweldig werk. Nu weer naar Kenia, inderdaad spannend maar ook heel mooi dat je er heen mag. Wij zitten weer in het museum en wat zouden jouw kinderen het hier leuk vinden. Al die grote dino's.
Hier carnaval, maar die tijd heb ik wel gehad maar vanmiddag wel even naar de optocht.
Geniet van alles wat je weer voor elkaar krijgt en succes in Kenia. Liefs Koos en Annie. -
26 Februari 2017 - 10:46
Charlotte:
Lieve Maartje, wat fijn dat je zo'n mooie maand hebt mogen meemaken. Kan me zo voorstellen dat het zeker zal schelen wie er zijn als extra hulp. Geniet maar van de momenten die je goed doen.
Succes in Kenia en inderdaad spannend nu je toch andere berichten hoort.
Liefs Charlotte -
26 Februari 2017 - 15:15
Hubertine:
Hallo Maartje, wat klink je gelukkig. Heel veel succes in Afrika. Goeie reis. Ga lekker op je gemak op avontuur. We zijn wel benieuwd of je zelf vindt dat het je nieuwe stekkie wordt.
Heel veel succes en plezier gewenst. Groetjes,
Hubertine. -
26 Februari 2017 - 19:50
Thoonen:
Hoi,Maartje,
Weer een leuk verslag. Het zal wel tegenvallen dat je ouders en ome Gijs weer vertrokken zijn.Maarja er komt toch altijd weer een tijd van gaan.fijn dat het zo goed gaat met de kids.
Nu kun jij je weer gaan focussen op Kenia.de zoveelste uitdaging voor je
Maar dat horen we wel in je volgende verslag,toch?
Op voor hand alvast veel succes toegewenst.
Dikke knuffel van Joop en Doortje
,
-
27 Februari 2017 - 11:55
Tante Beppie:
Lieve Maartje, dank weer voor je verslag. Het is elke keer weer verrassend om jouw verhalen te horen. Wat beleef je toch veel! Knap dat je het allemaal zo positief ondergaat.
Kenia komt dichtbij, dus dat wordt ook een spannende tijd. Wij zijn zeer benieuwd naar je volgende verslag en wensen je alvast een goede reis naar Kenia en alle goeds!
Liefs, Roel en Bep -
27 Februari 2017 - 14:21
Bernadet:
Wow, Mumbasa!! Ik kijk uit naar je volgende verslag, lieve Maart ;)
Liefs van ons allemaal,
Bernadet -
27 Februari 2017 - 14:24
Heidi Van Ginkel:
Lieve Maartje,
Loslaten...tsjonge zo'n beeld weer achter je te laten.
Fijn dat je met al je kennis, kunde, vaardigheden naar Kenia gaat, om nog meer hele begalrijke mooie dingen te doen. Succes en we houden contact!
Liefs,
Heidi -
27 Februari 2017 - 21:09
Ton Berg:
maartje,
kan je mij een mail adres sturen dan kan ik je wat informatie geven over een project in tanzania dat door een paar oudcollega's is opgezet.
misschien nuttig om te zien wat zij doen als jij naar kenia gaat.
ton
-
28 Februari 2017 - 17:51
Birgitte Van Groeningen:
lieve dochter ,
Wat heerlijk om zo.n enthousiast verhaal te lezen maar nog meer om te weten dat je je de eerste twee maanden van dit jaar zo goed gevoeld hebt . Na maanden gezondheids -problemen gehad te hebben , was het voor mij heerlijk om in januari weer met je samen te hebben kunnen sporten . Elke dag ging het beter en gelukkig is het alleen maar voor uit gegaan . Je bent er klaar voor om weer een nieuwe uitdaging aan te gaan , al blijft het uiteraard spannend.Mooi zoals je het omschrijft , dat je er met een open blik heen gaat . Ook is het altijd heel erg leuk om de liefdevolle reacties te lezen van je trouwe fans .
Lieve dochter , fijne weken nog met je kids en je staf in India , en voor straks heel veel succes in je nieuwe uitdaging , ik wens je veel vertrouwen toe . Liefs je mams
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
