Veranderingen
Door: maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
27 Februari 2024 | Nederland, Amsterdam
Dag lieve mensen,
Eindelijk weer een bericht. Ik zocht elke keer naar het juiste moment, maar het lijkt wel alsof de tijd steeds sneller voorbij gaat. Wat gebeurt er toch veel in de wereld. Er gaat bijna geen dag voorbij dat er geen nieuws is dat mij even raakt. In India zou men zeggen dat de sterren botsen. En zo voelde de laatste periode ook voor mij. En wat kan ik dan soms toch dankbaar zijn dat ik zo gezond ben en mijn familie ook.
Naast dat ik zocht voor het juiste moment, moest ik ook 2,5 maand wachten op mijn visum voor India. Ik heb dit keer een 6 maanden visum gekregen, iets wat nog niet eerder is gebeurd (normaal kreeg ik zonder problemen een jaar visum, waar ik gewoon mee op en neer kon vanuit Nederland). Dus ik ben benieuwd bij welk plan dit hoort ;-).
Juist omdat er zoveel gebeurt in de wereld is Koni misschien ook wel zo’n bijzondere plek. Een plek waar kinderen / jong volwassen leven in het moment en er geen gisteren of morgen bestaat (behalve voor Gowri, die altijd wil weten wat je hebt gegeten of gaat eten :-) ). Ze vragen niets en geven des te meer.
Als Kishor of Divya met een boodschap doorkomt bij een van de mediums, delen ze altijd dat ze in Koni onvoorwaardelijke liefde hebben gekregen; een mooier bericht dan dat kan ik eigenlijk niet ontvangen. En het mooiste is dat ze mij dat ook hebben geleerd, door alleen maar te ‘zijn’.
Ondanks dat we in Koni werken met teachers die geen opleiding hebben gehad, zie dat ook de teachers groeien door kinderen. De kinderen zorgen namelijk voor verbinding en daar doen ze niets voor, het gebeurt gewoon. Hierdoor groeit iedereen die met hen in aanraking komt. Ook leren de teachers en de staff hier anders kijken; resultaten van de werkjes worden niet meer belangrijk, de weg ernaar toe is veel belangrijker en dan staat plezier voorop. En dat geldt voor alle bewoners in Koni zowel voor de ouderen, zoals Chitra die al 40 is als voor de jongste, Ayush die net 6 is.
Doordat het in Koni zo goed gaat, is het ook rustiger voor iedereen. Kishor en Divya hebben een speciale plek gekregen en hangen aan de muur; zo zijn ze altijd bij ons. Vino komt nog steeds wekelijks langs als ik er ben. Annaja bezoek ik om de week. En Arush en Sheretha ( het meisje wat is geadopteerd en veel te vroeg is geboren en daardoor een hersenbeschadiging heeft opgelopen) komen 3 keer in de week voor behandeling. Zo fijn dat we toch iets kunnen betekenen voor deze kinderen. En dank Mary voor het oefenschema voor Sheretha; samen kunnen we meer doen.
In Koni zelf is het tijd om alle badkamers op te knappen. De tegels komen een voor een van de muur en het water komt door de vloer heen. Tijd voor een make-over. De badkamers zijn gebouwd in 2011, dus op zich zijn ze voor India best lang meegegaan.
Naast dat de rust ook groei met zich mee brengt, geeft het mij de ruimte om terug te kijken. Zo zie ik dat ik eigenlijk altijd heb gehandeld vanuit een dieper weten, alsof ik in het moment wist dat het zou kloppen welke richting ik moest kiezen. Dat vertrouwen heeft ervoor gezorgd dat Koni is gebouwd.
Nu voel ik dat het weer tijd wordt voor verandering. Ik kwam een heel mooi stukje tegen wat ik graag even wil delen. Het gaat over verandering;
‘ De gemiddelde mens gaat niet makkelijk met veranderingen om. We raken vaak in paniek als de “veranderknop” wordt aangeraakt. En als we van tevoren zouden weten wat die veranderingen inhielden en hoe positief het resultaat zou kunnen zijn, zouden we misschien veel veranderingen met vreugde en liefde begroeten in plaats van de primaire reactie van angst erop los te laten. We worden plotseling van ons veiligheidsplekje geschopt, raken totaal ontredderd. Maar ja, het leven moet nu eenmaal voorwaarts worden geleefd om het achterwaarts te kunnen begrijpen. Wij hebben vaak geen invloed op de dingen die gebeuren, wel op de manier waarop we er mee omgaan.’
Prachtig en ik lees dit stuk dan ook vaak terug de afgelopen periode.
Voor verandering is vertrouwen nodig. En ik ben eigenlijk iemand die helemaal niet van veranderingen houd (een echte stier ). Ik houd van het simpele leven in India, waar less more is. En ik houd van het leven in Amsterdam, waar alles is. Het contrast kan bijna niet groter zijn. Maar beiden doen mij goed.
Ik weet zeker dat Kishor, Divya en Dordamma mij begeleiden op mijn pad. Spannend..want ik heb nog geen idee waar het pad mij naar toe brengt, maar ik heb vertrouwen.
En vandaag kwam ik dit stuk tegen geschreven door Bert Hellinger, hoe mooi;
‘Het gaat over hoe je zorgt dat je je leven wijdt aan iets dat ook zonder jou kan blijven bestaan. Het heeft een opdracht in zich: maak dingen die zonder jou overeind blijven. Dat is de manier om gezonde systemen te creëren.’
Lang vond ik het belangrijk om in het middelpunt van Koni te staan, als een leeuwin beschermde ik de kinderen en het hele instituut; ‘Koni’ zo verbonden was ik met Koni.
Maar nu begrijp ik deze tekst van Bert Hellinger en ik zie ook dat dat eigenlijk altijd mijn taak is geweest; een toekomst creëren voor Koni, zonder afhankelijk te zijn van mij.
Alle verslagen van afgelopen jaar staan weer op onze website; www.japthi.nl.
Dank lieve mensen, want mede door jullie hebben we vorig jaar weer zoveel kunnen betekenen voor de kinderen in Koni.
Lieve groet,
Maartje
-
27 Februari 2024 - 12:11
Joop En Doortje:
Hoi Maartje
leuk weer iets van je te horen.
fijn dat het zo goed gaat inKoni.
het is inderdaad het ene met het andere uiterste verschil,tussen Koni en Amsterdam.
maar dat is juist wel grappig.dan kun je van beide genieten.
Veel geluk daar en hier.
knuffel van Joop en Doortje.
-
27 Februari 2024 - 12:29
Dennis:
Hi Maartje,
Ik lees vaak met plezier je verslagjes en wil je laten weten hoe bijzonder ik het vind wat jij doet voor de kinderen in Koni! Altijd gedacht en nu ook gezegd :-)
Groetjes,
Dennis
(fietsvriend Jan)
-
27 Februari 2024 - 13:43
Henry :
Wederom een mooie samenvatting. Ook even op japthi.nl gekeken. Wist nog niet dat die er ook was. Prachtig wat je al tot stand heb gebracht in al die tijd Ik volg je al vanaf dat je op tv aandacht vroeg voor Kon en dit project/levensdoel en wat is er al veel veranderd ten goede van deze kinderen. Je bent een mooi en goed mens! :)
-
27 Februari 2024 - 15:23
Hubertine:
Wat een goed verhaal Maartje. Ik wens je heel veel succes met het kiezen Van je volgende stap.
We hebben je trouw gevolgd, van het begin van je onzekere tocht tot op heden.
Je bent een prachtig mens . Je kunt terug zien op een geweldig resultaat wat je bereikt hebt.
lieve groeten Piet en Hubertine,
.
-
27 Februari 2024 - 16:05
Roeland:
Lieve Maartje,
Het wordt je nog steeds niet gemakkelijk gemaakt om naar India te kunnen. Terwijl je daar niet bent om te profiteren van de staat of werk afneemt van de eigen bevolking. Zoals Bert H. verwoord ben je nu zelf zo gegroeid en gerijpt, dat je daar nu bent om het juist mogelijk te maken, dat anderen kunnen zorgen voor het voortbestaan ervan. Dan is verandering alleen maar positief en goed. Zonder verandering kom je nooit verder en wordt het leven juist een sleur en saai. Ook al vallen veranderingen wel een anders uit dan gehoopt. Maar zorgen wel voor een nieuwe ervaringen. En... Wijsheid komt met de jaren!
Fijn weer te lezen, dat het heel goed gaat met Koni en ook met jou.
Lieve groet,
oom Roeland
-
27 Februari 2024 - 16:30
Denies:
Wat een fijn verslag weer Maartje.
Ik krijg altijd een heel gelukkig gevoel als ik jou ervaringen lees. Zo mooi wat je tot nu toe gedaan hebt en tot stand gebracht.
Heel veel geluk gewenst met voelen wat jou volgende stap gaat zijn.
Veel liefs,
Denies.
-
28 Februari 2024 - 11:28
Bert Bosman:
Ha Maartje,
Dank weer voor dit mooie verslag. Hierin zit trouwens wederom een hele wijze les verpakt, wist je natuurlijk haha, waar ik eens even over na moest denken. Ineens valt het kwartje een dag later.
De kern: "Lang vond ik het belangrijk om in het middelpunt van Koni te staan, als een leeuwin beschermde ik de kinderen en het hele instituut; ‘Koni’, zo verbonden was ik met Koni. Maar nu begrijp ik deze tekst van Bert Hellinger en ik zie ook dat dat eigenlijk altijd mijn taak is geweest; een toekomst creëren voor Koni, zonder afhankelijk te zijn van mij."
Misschien geldt dit wel voor alles wat we doen in het leven, dat het eerst onze volle bescherming en aandacht verdiend, maar op een bepaald moment dan zullen we het moeten loslaten. Als we dat vooraf al bedenken, dan kunnen we onze stappen wellicht ook beter daarop gaan inrichten. Voor mij dus in ieder geval erg fijn dat je deze gedachte gedeeld hebt. :-)
Lieve groet terug en zet'm op daar!
Bert
-
06 Maart 2024 - 08:42
Petra:
Hoi lieve Maartje,
Wat een mooi verslag over jou persoonlijk als wel over Koni. Koni is wat jij er van gemaakt hebt en zoals je zegt het staat er stevig! Kan me voorstellen dat een verandering goed doet, spannend , maar ook nieuwe uitdagingen aangaan. We wensen je alle goeds met de op stapel staande verandering maar weten ook: met Maartje en Koni komt het altijd goed want jullie staan beide [e-1f600] stevig in de schoenen. Koni dankzij jou! Hoe bijzonder is het dat je dat kunt zeggen!
groetjes uit Langeveen!
-
17 Maart 2024 - 16:52
Birgitte Van Groeningen :
lieve Dochter ,
Weer lees ik met enige ontroering je mooie verslag . Zo mooi hoe je Bert Hellinger aanhaalt en ik hierin lees , dat je mooiste opdracht in werk is je overbodig te maken , het durven los te laten en het terug te geven,daar waar je begonnen, in volle vertrouwen . Je bent Slechts dienstbaar , dat is wat het leven van je vraagt en dat heb je zo prachtig ons laten zien .Je hebt verantwoordelijkheid durven nemen om daar je werk van te maken .
Koni is Koni,mede geworden door jou / jullie team,dat zal altijd zo blijven ,en Koni zal verder groeien op geheel haar eigen wijze voortbordurend op wat jij /jullie ze hebben aangereikt .De zaadjes zijn gepland en zullen met liefdevolle zorg verzorgd worden , dat weet ik zeker.
Dank weer voor dit mooie stuk .
Liefs je mams .
-
11 April 2024 - 00:44
H.m.t.:
Lieve Maartje,
wat een mooi verhaal en wat ben ik blij dat ik je op het spoor ben gekomen.
Ik vind het echt ongelofelijk wat je hebt gedaan. Zo kordaat een besluit hebt genomen om te blijven.
Ik weet precies wat voor gevoel dat is als je in zo'n tehuis staat en je ziet wat die kinderen wordt aangedaan en dan gewoon weg moet en de kinderen achterlaat. Ik heb dat verschillende keren meegemaakt en gedacht " Ik kan die kinderen hier toch zo niet achterlaten" Maar jij bleef gewoon.
Petje af Maartje!
Je kinderen hebben prachtige tekeningen gemaakt en de kunstenaars van Paint a Future willen er heel graag kunst van maken. In den Bosch, waar we allebei veel mensen kennen kunnen we ze vast wel exposeren. en verkopen.
In het Jeroen Bosch ziekenhuis heb ik veel schilderijen van Paint a Future hangen en daar is vast nog wel plek. Il heb ook in de Verkadefabriek geexposeerd en dat is heel goed gegaan.
Ik hoop je heel binnenkort te verwelkomen in de Paint a Future gallerie , Piet Heinkade 55 , in het UP gebouw, daar is ook plaats genoeg schilderijen voor je kinderen.
Tot gauw
Hetty van der Linden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
