mooie dagen
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
23 September 2015 | India, Kundapura Railway Station
Dag lieve mensen,
Met op de achtergrond de geluiden van de processie van Ganesha (vandaag laatste dag na 6 dagen lang, elke dag muziek tot diep in de nacht in de tempel naast ons) een berichtje naar jullie.
We hadden vandaag een prachtige dag. De temperatuur is heerlijk en ik geniet het meest van de uurtjes na 3en. Dan is de schooldag afgelopen en mogen de kinderen en wij heerlijk genieten van het buiten zijn. Het is zo mooi om te zien dat de jongens steeds meer begrijpen en samen gaan spelen. Het nieuwste spel is cricket. Ach wat had ik die kleintjes (Aby en Saurab) graag op cricket gedaan hier in Kundapur. Ze hebben echt balgevoel. Ook zie ik steeds meer dat de kinderen elk hun eigen weg kiezen. Saurab en Aby, heerlijk met de bal en cricketbat, Vino met zijn tas en emmertjes, Pavan en Kiran in de zandbak, Amar is het liefst op zijn fiets of hangt in een van ons en zo heeft en vind elk kind zijn eigen plek. Wat een rijkdom denk ik vaak als ik zo buiten zit en naar de kinderen kijk. En dan maakt het ook even niet meer uit of het lesprogramma nou precies klopt of niet; de kinderen genieten en daar gaat het om.
Ik maak mij alleen soms wel zorgen om Divya en Suhan. Beide worden steeds groter en moeilijker om te verzorgen, zeker voor de helpervrouwen. Dyvia is bijna te zwaar om te tillen en Suhan is te sterk om te douchen. We hebben pas een mooie zitzak uit Nederland gekregen en die helpt Dyvia tegen de doorlig plekken, maar de situatie blijft niet optimaal.
Vorige week waren we allemaal ziek geworden omdat een van de (nieuwe) helpervrouwen ons water rechtstreeks uit de waterput had gegeven..Thja na 8 jaar kunnen we helaas nog niet tegen alles en trouwens, de kinderen waren ook allemaal ziek geworden. Gelukkig is nu iedereen weer bijna beter.
Ik ben begonnen met de special teaching voor de oudere kinderen onder ons (classicaal lesgeven, uurtje per dag). Een echte uitdaging voor iemand zoals ik, want ik ben heel chaotisch en probeer lijn erin te houden, maar dat lukt nog niet echt (als iemand een pabo student weet, zij of hij mag mij komen begeleiden!). Maar de kinderen vinden het allemaal fantastisch wat ik doe en uiteindelijk kom ik er wel .
En de badkamer is eindelijk af en prachtig geworden, warm water (als er stroom is) en nog heel schoon en groot! Ook zijn ze begonnen met de aanbouw van de snoezel-ruimte ( we hebben uiteindelijk toch besloten een hele nieuwe kamer aan te bouwen). Ik vind het heel spannend, want de ruimte komt achter de slaapkamers en ik ben heel benieuwd hoe we daar elke keer naar toe moeten gaan. Maar goed, dit is India en voor alles is een oplossing! De spullen moeten allemaal nog worden uitgezocht en het zal ook nog wel even duren voordat het af is. Maar ik heb er zin in. Ik neem de kinderen elke dag mee, om te laten zien hoe er gebouwd wordt en ze vinden het allemaal heel interessant (zo vul ik ook weer 10 minuten van mijn klasje ).
Er zijn ook weer nieuwe kindjes bij gekomen, maar het is nog even de vraag of ze blijven. Het kleine meisje van 3,5, Saipha gaat heel goed. Ik heb vandaag het speciale stoeltje binnen gekregen wat ik had besteld via internet en ben heel benieuwd hoe ze er in zal zitten morgen.
Dank weer aan iedereen die ons zo steunt de afgelopen jaren en afgelopen tijd (soms mag dat wel even extra worden genoemd). Dankzij de steun van zoveel mensen, kunnen de kinderen in Koni extra genieten, zoals normale kinderen!
Liefs en tot de volgende keer,
Maart
https://m.youtube.com/watch?v=J-sDV-pUQEg
Onze gegevens:
Stichting Japthi Mijdrecht
Postulaat 20
3641 NE Mijdrecht
IBAN nummer:
NL76 RABO 0148 119530
BIC code:
BIC RABONL2U
ANBI nummer 820078207
Met op de achtergrond de geluiden van de processie van Ganesha (vandaag laatste dag na 6 dagen lang, elke dag muziek tot diep in de nacht in de tempel naast ons) een berichtje naar jullie.
We hadden vandaag een prachtige dag. De temperatuur is heerlijk en ik geniet het meest van de uurtjes na 3en. Dan is de schooldag afgelopen en mogen de kinderen en wij heerlijk genieten van het buiten zijn. Het is zo mooi om te zien dat de jongens steeds meer begrijpen en samen gaan spelen. Het nieuwste spel is cricket. Ach wat had ik die kleintjes (Aby en Saurab) graag op cricket gedaan hier in Kundapur. Ze hebben echt balgevoel. Ook zie ik steeds meer dat de kinderen elk hun eigen weg kiezen. Saurab en Aby, heerlijk met de bal en cricketbat, Vino met zijn tas en emmertjes, Pavan en Kiran in de zandbak, Amar is het liefst op zijn fiets of hangt in een van ons en zo heeft en vind elk kind zijn eigen plek. Wat een rijkdom denk ik vaak als ik zo buiten zit en naar de kinderen kijk. En dan maakt het ook even niet meer uit of het lesprogramma nou precies klopt of niet; de kinderen genieten en daar gaat het om.
Ik maak mij alleen soms wel zorgen om Divya en Suhan. Beide worden steeds groter en moeilijker om te verzorgen, zeker voor de helpervrouwen. Dyvia is bijna te zwaar om te tillen en Suhan is te sterk om te douchen. We hebben pas een mooie zitzak uit Nederland gekregen en die helpt Dyvia tegen de doorlig plekken, maar de situatie blijft niet optimaal.
Vorige week waren we allemaal ziek geworden omdat een van de (nieuwe) helpervrouwen ons water rechtstreeks uit de waterput had gegeven..Thja na 8 jaar kunnen we helaas nog niet tegen alles en trouwens, de kinderen waren ook allemaal ziek geworden. Gelukkig is nu iedereen weer bijna beter.
Ik ben begonnen met de special teaching voor de oudere kinderen onder ons (classicaal lesgeven, uurtje per dag). Een echte uitdaging voor iemand zoals ik, want ik ben heel chaotisch en probeer lijn erin te houden, maar dat lukt nog niet echt (als iemand een pabo student weet, zij of hij mag mij komen begeleiden!). Maar de kinderen vinden het allemaal fantastisch wat ik doe en uiteindelijk kom ik er wel .
En de badkamer is eindelijk af en prachtig geworden, warm water (als er stroom is) en nog heel schoon en groot! Ook zijn ze begonnen met de aanbouw van de snoezel-ruimte ( we hebben uiteindelijk toch besloten een hele nieuwe kamer aan te bouwen). Ik vind het heel spannend, want de ruimte komt achter de slaapkamers en ik ben heel benieuwd hoe we daar elke keer naar toe moeten gaan. Maar goed, dit is India en voor alles is een oplossing! De spullen moeten allemaal nog worden uitgezocht en het zal ook nog wel even duren voordat het af is. Maar ik heb er zin in. Ik neem de kinderen elke dag mee, om te laten zien hoe er gebouwd wordt en ze vinden het allemaal heel interessant (zo vul ik ook weer 10 minuten van mijn klasje ).
Er zijn ook weer nieuwe kindjes bij gekomen, maar het is nog even de vraag of ze blijven. Het kleine meisje van 3,5, Saipha gaat heel goed. Ik heb vandaag het speciale stoeltje binnen gekregen wat ik had besteld via internet en ben heel benieuwd hoe ze er in zal zitten morgen.
Dank weer aan iedereen die ons zo steunt de afgelopen jaren en afgelopen tijd (soms mag dat wel even extra worden genoemd). Dankzij de steun van zoveel mensen, kunnen de kinderen in Koni extra genieten, zoals normale kinderen!
Liefs en tot de volgende keer,
Maart
https://m.youtube.com/watch?v=J-sDV-pUQEg
Onze gegevens:
Stichting Japthi Mijdrecht
Postulaat 20
3641 NE Mijdrecht
IBAN nummer:
NL76 RABO 0148 119530
BIC code:
BIC RABONL2U
ANBI nummer 820078207
-
23 September 2015 - 17:29
Roeland:
Lieve Maartje,
De hitteperiode is voorbij? Het zal dan inderdaad heerlijk genieten zijn na alle gedane arbeid. Wat fijn, dat de kinderen zich zo ontwikkelen en net als hier (?) zichzelf mogen zijn en worden. Als je ze dan zo, ieder op eigen wijze, bezig ziet, dan begrijp ik dat dat veel voldoening zal geven. Goed dat je, ook al heb je geen onderwijsopleiding genoten, de ouderen wilt onderwijzen via special teaching. Als chaoot zul je dus extra moeten letten op het aanbrengen van structuur. Dat werkt dan naar twee kanten. Ook zelf zul je ervaren, dat het dan gemakkelijker wordt. Maar voor de resultaten kun je gerust zo door- gaan. De kinderen genieter er immers geweldig van en je blijft voor hen een fantastische juf. Nou, dan gaat leren vanzelf. "Spelend leren' noemden we dat vroeger.
Wat fijn, dat je kunt blijven uitbreiden met nuttige ruimtes voor de kinderen. De 'praktijklessen" bij de aanbouw passen helemaal in het spelend leren en zijn daarom een positieve bijdrage in jouw lessen. Maartje, je hebt weer een mooi bericht gemaakt om mij en anderen te informeren.
Alle goeds.
Lieve groet,
oom Roeland -
23 September 2015 - 17:44
Charlotte:
Hoi Maartje, ik sluit me helemaal bij mijn broer, de onderwijzer, aan. En goed om te lezen dat de kinderen mogen zijn wie ze zijn, ieder op zijn of haar manier.
Geniet val de uitbreiding die komen gaat. Het wordt nog eens een heel complex.
Liefs Charlotte -
23 September 2015 - 18:26
Joop En Doortje:
Hoi Maartje,
Weer een schitterend verhaal.Alles druk,druk,druk.Steeds maar weer een nieuwe uitdaging voor jou,maar volgens mij vind je dat ook leuk. Fijn dat de kids blij zijn,dat geeft je toch wel voldoening van je grote inspanningen voor hen.Heerlijk dat de badkamer klaar is.Weer een project volbracht. ga zo door. Heel veel liefs van ons.
Joop en Doortje -
24 September 2015 - 15:12
Leontien:
Hai Maartje, wat een leuk en positief verhaal, heerlijk om te lezen! Jij en de kinderen genieten, je bent steeds bezig met nieuwe dingen: 'Jouw' kinderen hebben het echt getroffen met jou hoor!
Veel succes met de verbouwing he!
Hartelijke groet Leontien. -
24 September 2015 - 17:10
Bernadet:
Gelukkig weer een nieuwe uitdaging voor je, lieve Maart! Fijn te horen.
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
