communicatie
Door: maartje
Blijf op de hoogte en volg maartje
26 Augustus 2011 | India, New Delhi
Ik denk serieus dat ze communicatie in India hebben uitgevonden. Alleen in mijn dorpje spreekt men al 6 verschillende talen. Dodamma (oma) verstaat de oma die 5 minuten verder in het vissersdorpje woont zelfs niet. Wat dan wel weer mooi is, is dat elke oma, ook al zijn ze analfabeet, 3 verschillende talen spreekt. In NL zou dat een hele prestatie zijn.
Helaas hebben ze ‘de manier’ om met elkaar te communiceren vast niet in India uitgevonden. Je zou toch denken dat je na 4 jaar in dit land een beetje zou begrijpen hoe men met elkaar communiceert, nou niet dus. Je kan er alle theorieën op los gooien NLP, non verbale communicatie etc.. het lukt mij niet. Een ding weet ik wel, je kan me hierna in elk land neerzetten en ik heb een engelen geduld opgebouwd, iets wat later vast goed van pas komt.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik nog het beste met de kinderen communiceer, Gowri roept de hele dag: goed zo en Pas op hoor!!! Erg makkelijk, allemaal kleine Maartjes die dus hetzelfde communiceren, heerlijk!
Na heel wat gecommuniceerd te hebben met de aannemer, heeft ze eindelijk begrepen dat we toch echt 17 sept. willen gaan verhuizen en het hele gebouw dan klaar moet zijn. Wel kreeg ik vandaag nog een extra rekening, die niet was gecommuniceerd, 1000en euro’s meer (!), ik wist van niets (dit keer was Shobha ook schok, dus het lag waarschijnlijk niet aan ons). Gelukkig wordt er voor het eerst ook echt hard gewerkt, ik denk dat ze doorhad dat ik het serieus meende. En nu we zoveel hebben betaald, wil ik ook perfect resultaat, haha hier moet dus nog heel veel over gecommuniceerd worden!
Zooo..nu weer even positief. We hebben namelijk weer een nieuw kindje, eigenlijk was hij eerst al bij ons, maar werd later weer opgehaald. Vorige week kwamen zijn ouders vragen of Guru toch aub bij ons mocht wonen, want er was geen plaatst voor hem thuis. Natuurlijk!! Dus er wonen nu 15 kinderen in Japthi! Ik ben nog steeds alleen, en zit bijna aan mijn max, maar wonderbaarlijk gaat het heel goed, ik krijg veel hulp van de ‘helper moeders’ in Japthi en Chetena (die eigenlijk de accountant doet) is fantastisch. Shobha regelt alle zaken rondom Koni en zo komen we er met zijn allen wel uit. Wel merk ik dat de band met de kinderen deze laatste 2mnd nog sterker is geworden. Moeilijk, want ergens speelt er ook in mijn achterhoofd het idee om volgende jr, als alles goed loopt, richting huis te komen. Maar dat is voor later. Kleine positieve dingen die er met de kinderen gebeuren geven mij de moed en doorzetting om elke ochtend naar de kids te gaan. Zo kon afgelopen week Viadhya voor het eerst in 7 jr haar eigen haar kammen, zoiets kleins, maar voor haar een mijlpaal, daar doe ik het allemaal voor.
Volgende maand, als het goed is weer vrijwilligers van FSL, ik heb nog niets gehoord, maar dat hebben ze beloofd, we zullen zien. Marlies en Anne komen gelukkig nog even helpen schilderen en Charlotte, je kamer is klaar en de kids wachten op je, tot snel!
Dit weekend op zoek naar hoeslakens, matrassen, een schommel en het liefst ook een zandbak. Ben benieuwd waar ik mee thuis kom. We zijn er bijna.. Weet je waar ik nu het meeste zin in zou hebben, een glaasje wijn en een ongedwongen vrijdag avond in Amsterdam met wat vrienden.
Liefs
Helaas hebben ze ‘de manier’ om met elkaar te communiceren vast niet in India uitgevonden. Je zou toch denken dat je na 4 jaar in dit land een beetje zou begrijpen hoe men met elkaar communiceert, nou niet dus. Je kan er alle theorieën op los gooien NLP, non verbale communicatie etc.. het lukt mij niet. Een ding weet ik wel, je kan me hierna in elk land neerzetten en ik heb een engelen geduld opgebouwd, iets wat later vast goed van pas komt.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik nog het beste met de kinderen communiceer, Gowri roept de hele dag: goed zo en Pas op hoor!!! Erg makkelijk, allemaal kleine Maartjes die dus hetzelfde communiceren, heerlijk!
Na heel wat gecommuniceerd te hebben met de aannemer, heeft ze eindelijk begrepen dat we toch echt 17 sept. willen gaan verhuizen en het hele gebouw dan klaar moet zijn. Wel kreeg ik vandaag nog een extra rekening, die niet was gecommuniceerd, 1000en euro’s meer (!), ik wist van niets (dit keer was Shobha ook schok, dus het lag waarschijnlijk niet aan ons). Gelukkig wordt er voor het eerst ook echt hard gewerkt, ik denk dat ze doorhad dat ik het serieus meende. En nu we zoveel hebben betaald, wil ik ook perfect resultaat, haha hier moet dus nog heel veel over gecommuniceerd worden!
Zooo..nu weer even positief. We hebben namelijk weer een nieuw kindje, eigenlijk was hij eerst al bij ons, maar werd later weer opgehaald. Vorige week kwamen zijn ouders vragen of Guru toch aub bij ons mocht wonen, want er was geen plaatst voor hem thuis. Natuurlijk!! Dus er wonen nu 15 kinderen in Japthi! Ik ben nog steeds alleen, en zit bijna aan mijn max, maar wonderbaarlijk gaat het heel goed, ik krijg veel hulp van de ‘helper moeders’ in Japthi en Chetena (die eigenlijk de accountant doet) is fantastisch. Shobha regelt alle zaken rondom Koni en zo komen we er met zijn allen wel uit. Wel merk ik dat de band met de kinderen deze laatste 2mnd nog sterker is geworden. Moeilijk, want ergens speelt er ook in mijn achterhoofd het idee om volgende jr, als alles goed loopt, richting huis te komen. Maar dat is voor later. Kleine positieve dingen die er met de kinderen gebeuren geven mij de moed en doorzetting om elke ochtend naar de kids te gaan. Zo kon afgelopen week Viadhya voor het eerst in 7 jr haar eigen haar kammen, zoiets kleins, maar voor haar een mijlpaal, daar doe ik het allemaal voor.
Volgende maand, als het goed is weer vrijwilligers van FSL, ik heb nog niets gehoord, maar dat hebben ze beloofd, we zullen zien. Marlies en Anne komen gelukkig nog even helpen schilderen en Charlotte, je kamer is klaar en de kids wachten op je, tot snel!
Dit weekend op zoek naar hoeslakens, matrassen, een schommel en het liefst ook een zandbak. Ben benieuwd waar ik mee thuis kom. We zijn er bijna.. Weet je waar ik nu het meeste zin in zou hebben, een glaasje wijn en een ongedwongen vrijdag avond in Amsterdam met wat vrienden.
Liefs
-
26 Augustus 2011 - 14:57
Charlotte:
Spannendd!!! -
26 Augustus 2011 - 15:03
Elly Huskens:
Dat glaasje wijn zou nog wel eens kunnen lukken denk ik maar die vrienden en Amsterdam hou je gewoon tegoed van jezelf...groet Elly -
26 Augustus 2011 - 15:08
Mieke:
Visualeer je het wijntje en de grachten, dan voel je je er bijna zitten! Het is goed dat je een einddoel voor ogen hebt Maartje. Je heb zoveel geleerd door hetgeen je doet, je betekent veel voor anderen en heb al veel bereikt in je leven. Amsterdam wacht op je en is er altijd wanneer jij dat wilt. -
26 Augustus 2011 - 15:22
Jan Van Geel:
Hoi Maartje,
Blijf maar lekker daar! Het is hier toch maar superslecht weer.
We hebben een verslag van ons bezoek aan jou en de kids gemaakt en gaan dat woensdagavond in de Peter van Geel-stichting bespreken. We denken veel aan jullie allemaal en hebben het vaak over je. En je weet 't.....onze steun heb je!!!
Lieve groet, Ad en Jan
-
26 Augustus 2011 - 16:18
Leontien:
Ja, in gedachten met een glaasje wijn aan de gracht. Het is hier helaas niet zo'n lekker weer. Terras en de UIT Markt zullen wat frisser zijn dan iin je in gedachten.
Elke keer verbaas ik me weer wat jij niet allemaal aan kunt, elke dag bij de kinderen, je bezig houden met het nieuwe gebouw enz. enz. Maar je kunt het! Echt fantastisch van je hoor. Fijn, dat je hulp krijgt uit Nederland met het schilderen straks.
Wens je alle succes Maartje, groetjes Leontien. -
26 Augustus 2011 - 16:38
Koos:
Hoi Maart wat kan ik mij zo'n gedachten voorstellen, lekker met Marc erbij in Amsterdam. Maar al die dingen gaan voorbij en wat jij daar doet blijft. Wat spannend zal het zijn voor dat het de 17de is. Ik zal proberen eraan te denken, want dan zitten wij in Cyprus. heb ik heel veel zin in. lekker even niets doen. Maart hou je taai en er denken heeeeel veel mensen aan je. liefs koos -
26 Augustus 2011 - 17:05
Aren:
Schat,
De champagne staat klaar!!
X -
26 Augustus 2011 - 17:36
Marjolein:
Wat mooi Maart! Ik raak helemaal ontroerd van het haren kammen van Viadhya!
Weet je waar ik nou zin in heb; op samen met jou op dat terras, op vrijdag avond, te zitten! X M -
26 Augustus 2011 - 20:22
Charlotte, De Tante:
Staat daar ineens nog een Charlotte. Ik wist wel dat ik het niet was waar je op wachtte die zou komen schilderen, maar toch .....
Wat een spannende weken nog voor je en je weet ..... de laatste loodjes ...... Maar als dat dan voorbij is, is het voorbij en kun je beginnen in jullie nieuwe onderkomen.
Ik kan je niet helpen aan dat ongedwongen avondje in A'dam maar zal, als ik zo mijn glaasje ingeschonken heb, even aan je denken en op je toasten. Het ga je goed.
Charlotte -
27 Augustus 2011 - 13:52
Tante Beppie:
lieve Maartje,
Het wordt steeds spannender. En wat knap dat je het allemaal zo rustig opneemt. Ik vind het ontroerend, dat verhaal van je eigen haar kunnen kammen. Zulke simpele dingen die je gelukkig kunnen maken. En wat leuk om weer een kind erbij te krijgen dat je kunt helpen! Knap, knap, hoe je het allemaal voor elkaar krijgt. Wij bewonderen je enorm! Dat glaasje wijn drinken wij alvast hier op jou!
Veel succes met alles en liefs -
29 Augustus 2011 - 19:40
Mieke Goes:
lieverd ik schrijf niet zo veel maar ben in gedachten heel dikwijls bij je.
Wat ben ik waanzinnig trots op je, ik volg je verhalen.
Een dikke knuffel mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
